طراحي الگوي سيستمي پوياي تعليم و تربيت در آموزش و پرورش جمهوري اسلامي ايران

دست يافتن به مؤلفه هاي پوياي فلسفه تعليم و تربيت ضرورتي انكار ناپذير براي طراحي سيستم پوياي تربيت است. هدف اصلي اين پژوهش طراحي سيستم پوياي تربيت اسلامي با استفاده از مؤلفه هاي پوياي تربيت بود. از روش كيفي پيمايشي دلفي استفاده شد. مؤلفه ها به عنوان متغير مستقل در نظر گرفته شدند براي احصاء مؤلفه هاي پوياي فلسفه تعليم و تربيت ابتدا 54 زيرمؤلفه پيش فرض كه داراي پويايي بودند در 9 مؤلفه كلي تر مقوله بندي شدند. جامعه اي از متخصصان رشته فلسفه تعليم و تربيت151 نفر در كل كشور بود كه از نمونه گيري در دسترس استفاده شد و20 نفر پرسشنامه اعتبار يابي شده افتراق معنايي تاكمن را تكميل نمودند. متغير هاي سابقه تدريس و مدارك بالاي علمي، كنترل شدند. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از نرم افزارSpss در آمار توصيفي، با آزمون كندالW توافق نظر صاحب نظران سنجيده شد. يافته ها مؤلفه ها ي؛ آينده نگري، تكنولوژي پيشرفته، تبادل اطلاعات و ارتباطات، هماهنگي با طبيعت، امنيت، انعطاف، تكيه بر وحي، نقش سازنده انسان در تربيت و سيستمي بودن، بودند. در نتيجه، سيستم پوياي تربيت اسلامي، متشكل از اين 9 مؤلفه طراحي و ارائه گرديد. اين مدل براي استفاده در نظام تعليم و تربيت كشور پيشنهاد مي شود.