اثر نظام هاي حاصلخيزي (كودهاي زيستي، ورمي‌كمپوست، تلفيقي) و كشت مخلوط ماشك و گشنيز بر زيست‌توده علف‌هاي هرز

به منظور بررسي اثر كشت مخلوط ماشك و گشنيز در شرايط استفاده از كودهاي زيستي و ورمي كمپوست بر زيست توده علف هاي هرز، آزمايشي به صورت كرت خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران (كرج) در سال زراعي 1390-1389 انجام شد. عامل اصلي با چهار سطح كودي شاهد (عدم مصرف كود)، ورمي كمپوست، كود زيستي، كودزيستي+50% ورمي كمپوست و عامل فرعي در هفت سطح كشت مخلوط افزايشي شامل: 1. كشت خالص ماشك بدون وجين علف هرز (Vw)، 2. كشت خالص ماشك با وجين علف هرز (V0)، 3. كشت خالص گشنيز بدون وجين علف هرز (Cw)، 4. كشت خالص گشنيز با وجين علف هرز (C0)، 5. ماشك 100 درصد+گشنيز 50 درصد (VC50) ،  6. ماشك 100 درصد+ گشنيز 75 درصد (VC75)،  7. ماشك 100درصد + گشنيز 100 درصد (VC100)، مورد بررسي قرار گرفتند. در اين آزمايش صفت زيست توده علف هرز مطالعه قرار گرفت.  نتايج آزمايش نشان داد تيمار ورمي كمپوست در تمام سطوح كشت مخلوط بيشرين اثر را بر كاهش زيست توده علف هرز داشت. همچنين سطوح كشت مخلوط افزايشي ماشك +75 درصد گشنيز و ماشك + 100درصد گشنيز اثر بسزايي در كاهش زيست توده علف هرز داشت. بر اساس نتايج اين تحقيق به طور كلي به منظور كاهش مصرف علف كش ها شيميايي به لحاظ زيست محيطي و افزايش سطح سلامتي، استفاده از الگوي كشت مخلوط و كودهاي با منشا طبيعي قابل توصيه است.