بررسي تاثير انبارداري و روش‌هاي مختلف پرايم نمودن بر صفات جوانه زني نمونه‌هاي بذر گونهHalocnemum strobilaceum موجود در بانك ژن منابع طبيعي ايران

سرعت زوال بذر و تاثير روش‌هاي مختلف پرايم بر بهبود جوانه‌زني بذور اكسشن‌هاي مختلف بذر گياه Halocnemum strobilaceum  موجود در بانك ژن منابع طبيعي ايران در اين آزمايش بررسي شد. براي بررسي سرعت زوال بذور، آزمون متداول جوانه‌‌زني بر روي 42 اكسشن متفاوت از نظر محل و زمان جمع‌آوري، انجام گرديد. تاثير روش‌هاي مختلف پرايم شامل تيمارهاي اسيد جيبرليك در دو سطح 250 و 500 ميلي‌گرم در ليتر، پلي‌اتيلن‌گلايكول در دو سطح 0.6 و1.2 مگاپاسكال، نيترات‌پتاسيم با غلظت 19.78 ميلي مولار، سرمادهي مرطوب در دماي چهار درجه سلسيوس، به مدت يك ماه، كلريد‌سديم با غلظت 100 ميلي مولار بر روي سه اكسشن 1645، 33515 و 43882 (به ترتيب 17، 9 و 5 سال در سردخانه نگهداري شده بودند) آزمايش شد. نتايج نشان داد ميانگين سرعت زوال بذور 3.53 درصد به ازاء هر سال نگهداري در دماي چهار درجه سلسيوس مي باشد. همچنين واكنش بذور هر اكسشن به تيمارهاي مختلف پرايم متفاوت است. به طوري كه اكسشن 1645 بر اثر تيمار كلريد‌سديم با غلظت 100 ميلي مولار و سرمادهي، اكسشن 33515 با تيمار اسيد جيبرليك با غلظت 500 ميلي‌گرم در ليتر و اكسشن 43882 در شاهد، درصد جوانه‌زني بيش تري داشتند. در صفت طول ريشه چه و ساقه چه هيچ تفاوت معني‌داري بين تيمارها مشاهده نشد. از نتايج اين آزمايش مي توان استدلال نمود كه تيمارهاي پرايم فقط مي تواند توانايي ذاتي بذر را به مرحله ظهور برساند. لذا براي جمع‌آوري و ذخيره بذور براي مدت طولاني سلامت و كيفيت اوليه بذر بايد مورد توجه قرار گيرد.