تاثير تنش‌هاي خشكي و شوري بر ويژگي‌هاي جوانه‌زني و فيزيولوژيك گياهچه گوجي‌بري (Lycium barbarum)

اين تحقيق به منظور بررسي پاسخ جوانه زني گياه گوجي بري به تنش هاي شوري، خشكي و تنش همزمان شوري-خشكي انجام شد. بدين منظور آزمايشي به صورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملا تصادفي در آزمايشگاه تحقيقاتي مركز آموزش عالي كشاورزي شهرستان بردسير در سال 1399 اجرا شد. در اين مطالعه واكنش گياه گوجي بري به چهار سطح پلي اتيلن گلايكول 6000 به منظور ايجاد تنش خشكي (صفر، 2-، 4- و 8- بار) و چهار سطح نمك كلريد سديم به منظور ايجاد تنش شوري (صفر، 2-، 4- و 8- بار) در مرحله جوانه زني مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با كاهش پتانسيل اسمزي در هر دو تنش خشكي و شوري درصد و سرعت جوانه زني، وزن خشك گياهچه و محتواي رطوبت نسبي كاهش نشان داد، اما نشت الكتروليت نسبي و محتواي پرولين افزايش يافت. بذور گوجي بري از لحاظ مولفه هاي جوانه زني شرايط تنش خشكي را بهتر از تنش شوري تحمل كردند، به طوري كه در پتانسيل اسمزي 8- بار تنش شوري بذور گوجي بري قادر به جوانه زني نبوده و ساقه چه و ريشه چه اي توليد نكردند. در پتانسيل اسمزي 2- بار سرعت جوانه زني و محتواي رطوبت نسبي در تنش خشكي به ترتيب 4.56 درصد و 0.47 درصد و در تنش شوري 30.18 درصد و 18.24 درصد كاهش، اما نشت الكتروليت نسبي در تنش خشكي به ميزان 0.57 درصد و در تنش شوري 10.89 درصد افزايش يافت.