ارزيابي شاخص‌هاي جوانه‌زني و فعاليت آنزيم آلفاآميلاز چهار گونه چمن گرمسيري در واكنش به تنش‌هاي خشكي و شوري

پايداري فضاهاي سبز به ويژه در مناطق خشك و گرمسيري با محدوديت منابع آبي، ايجاب مي كند كه از گياهان مناسب و سازگار با شرايط اقليمي اين مناطق استفاده شود. بنابراين، مطالعه در خصوص گونه هاي متحمل به تنش شوري و خشكي جهت احداث فضاهاي سبز با رويكرد استفاده بهينه از منابع آب و افزايش بهره‌وري آن، مطالعه در خصوص گياهان متحمل به تنش خشكي و شوري حائز اهميت است. اين آزمايش به منظور بررسي اثرات تنش شوري و خشكي بر جوانه زني چهار گونه چمن انجام شد. به منظور بررسي اثرات تنش خشكي (صفر، 2-، 4-، 8- و 16- بار) و شوري (صفر، 2، 4، 8 و 16 دسي زيمنس بر متر) بر چهار گونه چمن گرمسيري (Buchloe dactyloides، Cynodon dactylon، Zoysia  japonica و Paspalum vaginatom) دو آزمايش جداگانه در قالب طرح كاملاً تصادفي در چهار تكرار، در آزمايشگاه فيزيولوژي گياهان باغي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان در سال 1399 طراحي و انجام شد. نتايج نشان داد كه در شرايط بدون تنش و تنش متوسط شوري و خشكي بين چهار گونه چمن گرمسيري مورد بررسي تفاوتي از نظر ويژگي هاي بررسي شده وجود نداشت، در صورتي كه در تنش هاي شديد شوري و خشكي گونه P. vaginatom نسبت به سه گونه ديگر برتري داشت. به گونه اي كه بيشترين سرعت جوانه زني با ميانگين 3.8 و 4.6 عدد در روز در شديدترين سطح خشكي و شوري مربوط به گونه P. vaginatom بود. همچنين در تنش شوري و خشكي شديد گونه B. dactyloides كمترين درصد وسرعت جوانه زني، كمترين رشد ريشه چه و ساقه چه را دارا بود. بررسي ميزان فعاليت آنزيم آلفا آميلاز در بين گونه هاي مختلف و تنش شوري و خشكي، نشان داد كه بيشترين فعاليت اين آنزيم در تمامي گونه ها در سطح شاهد (بدون اعمال تنش) مشاهده شد. فعاليت آنزيم آلفاآميلاز در گونه B. dactyloides در تمامي سطوح نسبت به ساير گونه ها كمتر بود. همچنين در سطوح شديد تنش گونه يP. vaginatum  فعاليت بالاتري از آنزيم آلفاآميلاز را نشان داد. بنابراين شانس بيشتري جهت استقرار گياه و شروع بهره برداري از امكانات محيط در شرايط تنش خشكي و شوري به آن خواهد بخشيد.