بررسي تأثير شوري و دما بر شاخص‌هاي جوانه‌زني، رشد گياه‌چه و روابط يوني در كرچك (Ricinus communis L.)

به منظور بررسي تأثير شوري و دما بر جوانه زني، رشد گياهچه و روابط يوني در كرچك آزمايشي به صورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملاً تصادفي در چهار تكرار انجام گرفت. تيمارهاي آزمايشي شامل شش سطح شوري (صفر، 25، 50، 100، 200 و 400 ميلي مولار كلريد سديم) و چهار سطح دمايي شامل 15، 20، 25 و 30 درجه سلسيوس بود. در اين تحقيق درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، ميانگين مدت جوانه زني، طول ريشه چه و ساقه چه، وزن خشك ريشه چه و ساقه چه، نسبت وزن ريشه چه به ساقه چه، سديم اندام هوايي و ريشه، پتاسيم اندام هوايي و ريشه و نسبت سديم به پتاسيم ساقه چه اندازه گيري شد. با افزايش سطح شوري از كليه شاخص هاي جوانه زني كاسته شد، اما شوري نسبت ريشه چه به ساقه چه و مدت زمان جوانه زني را افزايش داد. در اين بررسي با افزايش سطح شوري بر مقدار سديم اندام هوايي، سديم ريشه و نسبت سديم به پتاسيم افزوده شد. همچنين با افزايش سطح شوري به صورت همزمان از مقدار پتاسيم ريشه و اندام هوايي كاسته شد. نتايج نشان داد دماي 20 درجه سلسيوس بالاترين سرعت جوانه زني، طول ريشه چه، طول ساقه چه، وزن خشك ريشه چه و وزن خشك ساقه چه را به خود اختصاص داد. در اين بررسي با افزايش سطح شوري بر مقدار سديم اندام هوايي، سديم ريشه و نسبت سديم به پتاسيم افزوده شد، همچنين با افزايش سطح شوري به صورت همزمان از مقدار پتاسيم ريشه و اندام هوايي كاسته شد. با افزايش دما از مقدار پتاسيم گياه كاسته و بر مقدار سديم افزوده شد.