واكاوي عوامل سازماني و محيطي پديده سقف شيشه اي در مديريت ورزش بانوان ايران

هدف از پژوهش حاضر، واكاوي عوامل زمينه‌اي و مداخله‌گر بروز پديده سقف شيشه‌اي در مديريت ورزش زنان ايران بود. اين پژوهش در چارچوب رويكرد كيفي و با استفاده از روش تحقيق داده بنيـاد انجـام گرفتـه است. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، مطالعه اسناد و مصاحبه‌هاي نيمه ساختار يافته بود. به منظور گردآوري اطلاعات، با به كارگيري روش نمونه‌گيري هدفمند با 16 نفر از افراد صاحب‌نظر، متخصص و باتجربه در زمينه مديريت ورزش زنان مصاحبه انجام شد. تجزيه و تحليل داده‌ها در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي در مورد عوامل محيطي (زمينه‌اي) و سازماني (مداخله‌گر) انجام شد. بر اساس يافته‌هاي برآمده از اين پژوهش مقوله محوري را موارد عدم روزآمدي بسترهاي اجتماعي و بين فردي، ناكارآمدي سيستم‌هاي اقتصادي و سازماني و مهيا نبودن زيرساخت‌هاي قانوني تشكيل مي‌دادند. همچنين در مورد عوامل زمينه‌اي 62 كد يا مفهوم اوليه از مصاحبه‌ها برآمد. در ادامه، اين كدها در قالب 11 مقوله فرعي و 4 مقوله كلي شامل عدم كفايت قوانين، فرآيندهاي سازماني، رفتار فردي و بين فردي و رسانه طبقه‌بندي شدند. در مورد عوامل مداخله‌گر نيز تعداد 15 كد باز، 4 مقوله فرعي و 2 مقوله كلي كه شامل مذهب و شرايط اقتصادي بود دسته‌بندي شدند. با توجه به پتانسيل موجود در جامعه ما، شناسايي عوامل به وجودآورنده پديده سقف شيشه‌اي در مديريت ورزش زنان و به‌كارگيري آنان در رده‌هاي بالاي مديريت ورزشي بسيار مهم است. چرا كه بدون تبيين ضرورت حضور زنان در پست‌هاي بالاي مديريت ورزشي، ساير تلاش‌ها به منظور پيشبرد ورزش زنان در جامعه بي‌نتيجه خواهد بود.