عبور نرخ ارز بر ‌بخش حمل و نقل در اقتصاد ايران: الگوي خود‌رگرسيون با وقفه توزيعي(ARDL)

اقتصاد ايران در چند دهه اخير تعداد زيادي از شوكهاي ارزي را از سر گذرانده و نوسانات ارزي نقش مهمي در نوسانات نرخ تورم كل و زير‌بخشهاي آن داشته است. در اين مقاله به بررسي اثرات عبور نرخ ارز بر ‌‌بخش حمل و نقل به عنوان يكي از مهم‌ترين زير‌بخشهاي شاخص قيمت مصرف‌كننده پرداخته مي‌شود. دوره زماني مورد بررسي فرودين ۱۳۸۱ تا اسفند ۱۳۹۹ بوده و از الگوي خودرگرسيون با وقفه توزيعي (ARDL) براي دستيابي به يافته‌هاي تحقيق استفاده شده است. نتايج حاصل از برآورد مدل نشان مي‌دهد با افزايش نرخ ارز (كاهش ارزش پول ملي) قيمت حمل و نقل افزايش مي‌يابد، ولي اين عبور ناقص است. سرعت عبور نرخ ارز در اين بخش پايين بوده و ۲۵ ماه طول مي‌كشد تا اقتصاد به تعادل بلند‌مدت همگرا شود. افزايش ۱۰ درصدي نرخ ارز در ماه اول تنها باعث يك درصد افزايش قيمتها در بخش حمل و نقل مي شود. بر اساس نتايج برآورد مدل، كاهش ۱۰ درصدي ارزش پول ملي در كل باعث افزايش۵/۲ درصدي قيمت گروه حمل و نقل مي‌شود به عبارت ديگر، در بلندمدت ميزان گذار نرخ ارز بر قيمت گروه حمل و نقل حدود ۰/۵۲ است. همچنين افزايش نرخ تورم كل و افزايش قيمت بنزين نيز باعث افزايش تورم در زير‌بخش حمل و نقل مي‌شود.