رابطه‌ سازگاري اجتماعي و اخلاق حرفه‌اي در بين كتابداران كتابخانه‌هاي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران

سابقه و هدف: اخلاق حرفه‌ اي كتابداري مجموعه روش ها و منش هايي است كه سبب افزايش رغبت مراجعه‌كنندگان به كتابخانه مي‌شود. يكي از متغيرهاي منتج از اخلاق حرفه‌اي، سازگاري اجتماعي است. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين سازگاري اجتماعي و اخلاق حرفه‌اي كتابداران شاغل در كتابخانه‌هاي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي شهر تهران صورت پذيرفت. مواد و روش‌ها: روش پژوهش توصيفي- پيمايشي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي كتابداران شاغل در كتابخانه‌هاي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي شهر تهران است كه از بين آنان به روش نمونه‌گيري در دسترس و بر اساس جدول مورگان ۱۷۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه سازگاري اجتماعي و پرسش‌نامه اخلاق حرفه‌اي استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۲۲ و آزمون‌هاي تي تك نمونه‌اي، تي مستقل، تحليل واريانس و تحليل رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد بين سازگاري اجتماعي و اخلاق حرفه‌اي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (Sig ۰.۰۵). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد مولفه‌هاي سازگاري اجتماعي ۴۷ درصد توانايي پيش‌بيني ميزان اخلاق حرفه‌اي كتابداران را داشتند (Sig ۰.۰۵). بررسي متغيرهاي جمعيت‌شناختي نشان داد جنسيت، سن و سطح تحصيلات تاثيري بر وضعيت سازگاري اجتماعي و اخلاق حرفه‌اي كتابداران نداشتند. همچنين در كتابخانه بيمارستاني، سازگاري اجتماعي و در كتابخانه دانشكده‌اي، اخلاق حرفه‌اي كتابداران از ميانگين بالاتري برخوردار بود. نتيجه‌گيري: با توجه به وضعيت مولفه‌هاي سازگاري اجتماعي و اخلاق حرفه‌اي، چگونگي استخدام كتابداران در كتابخانه‌هاي دانشگاهي به خصوص در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي مسئله‌اي حائز اهميت است و اين امر ضرورت توجه جدي مسئولان امر را مي‌طلبد.