تاثير احتياط گرائي بر فقه

احتياط گرائي يكي از امور تأثير گذار بر فقه است و دو قسم موجّه و غير موجّه دارد. لازم است تأثيرات اين دو بر فقه شناخته شده و از يكديگر تفكيك شوند. پرسش اين است كه احتياط گرائي غير موجّه چه تأثيراتي بر استنباط داشته است؟ با بررسي مشخص مي شود كه احتياط گرائي غير موجّه، تأثيراتي در كاهش استفاده از قرآن، عقل، و ملاكات احكام داشته است در حالي كه در وضعيّت مطلوب نبايد چنين تأثيري را داشته باشد؛ چون اينها ظرفيّت فراواني براي استفاده در استنباط دارند و احتياط گرائي مانع استفاده موجّه از آنها شده است؛ همچنين احتياط گرائي نقش بسزائي در افزايش تمسّك به اجماع و روايات داشته است در حالي كه برخي از آن دو، واجد شرايط اعتبار نيستند و بايد از قلمرو استنباط فقهي كنار گذاشته شوند تا فقه متناسب با انتظارات ازآن در هر زمان رشد داشته باشد.