تغييرپذيري مؤلفه‌هاي رواناب و رسوب از تركيب‌‌ها و درصدهاي مختلف پوشش گياهي

تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر 9 تيمار از تركيب‌هاي مختلف پوشش گياهي شامل غالبيت گرامينه با ارتفاع كم (T1)، تركيب بوته‌اي متراكم با گرامينه (T2)، بوته‌اي با ارتفاع كم و پراكنش متوسط (T3)، بوته‌اي پراكنده با ارتفاع عمدتاً كم و متوسط (T4)، تركيب بوته‌اي پراكنده با گرامينه (T5)، بوته‌اي متراكم در بالادست (T6)، بوته‌اي با ارتفاع كم و پراكنش بسيار كم (T7)، بوته‌اي متراكم با پوشش تقريباً يكنواخت (T8) و بدون پوشش گياهي (شاهد) (T9) بر مؤلفه‌هاي رواناب و رسوب انجام شد. علاوه بر اين، اثر درصدهاي مختلف (صفر، 40 و 60-40) پوشش گياهي بر تغييرات مؤلفه‌هاي رواناب و رسوب نيز بررسي شد. تيمارهاي مطالعاتي با سه تكرار در قالب طرح بلوك‌هاي كاملاً تصادفي و در كرت‌هاي صحرايي به ابعاد 2×1 متر و شيب تقريبي 15-12 درصد، در بارندگي با شدت 32 ميلي‌متر بر ساعت با تداوم زماني 18 دقيقه بررسي شد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه اثر تركيب‌هاي مختلف پوشش گياهي بر مؤلفه‌هاي رواناب و رسوب، معني‌دار (0.0001 p-value) بود؛ به‌ طوري ‌كه حداكثر زمان شروع رواناب (1388.33 ثانيه) در تيمار T4 و حداقل ميزان رواناب (0.41 ليتر) و ضريب رواناب (2.14 درصد) در تيمار T2 به‌ترتيب با 98+، 82- و 82- درصد تغيير نسبت به تيمار شاهد به‌دست آمد. همچنين حداقل هدررفت خاك برابر با 1.30 گرم، در تيمار T2 و حداقل غلظت رسوب برابر با 6 گرم بر ليتر، در تيمار T8 به‌ترتيب با 86- و 69- درصد تغيير نسبت به تيمار شاهد بود. تجزيه و تحليل آماري مربوط به اثر درصدهاي مختلف پوشش گياهي نيز نشان داد كه بين ميانگين زمان شروع رواناب و غلظت رسوب (0.001 p-value)، اختلاف معني‌دار و بين ميانگين مقدار و ضريب رواناب (0.73 p-value) و هدررفت خاك (0.15 p-value)، اختلاف غيرمعني‌دار وجود دارد.