آيات موهِمِ جنسيت حوريان بهشتي در قرآن كريم

قوّت ترجمه‌هاي قرآن را بايد در تفسير و ترجمه آيات مشكله و متشابه جستجو كرد. از جمله اين آيات، آيات مرتبط با حوريان بهشتي با تعابير خاص است كه در بسياري از تفاسير و ترجمه‌هاي قرآن، برداشت جنسيتِ زن از آن‌ها شده است؛ تعابيري مانند «حورٌ عين» كه بيشتر مفسران و مترجمان قرآن، آن را به زنان بهشتي تفسير و ترجمه كرده‌‌اند! نيز تعابير «قاصِراتُ الطَّرْفِ»، «عُرُباً أَتْراباً»، «كَواعِبَ أَتْرابا»، «خَيراتٌ حِسان» و مانند آن كه مترجمان و مفسران قرآن را به برداشت «زنان بهشتي» و برداشت جنسيتي از آيه سوق داده است. سؤال اين است كه اين تعابير با توجه به جنسيت نداشتن فرشتگان، چگونه با ترجمه‌هايي نظير «زنان بهشتي» پذيرفتني است؟ درحالي‌كه قرآن كريم به صراحت مؤنث بودن فرشتگان را مردود دانسته و آن را باور مشركان مي‌داند! اين مقاله به روش تحليلي– توصيفي، با مراجعه به ريشه واژگان و مسائل دقيق نحوي اعرابي آيات و نيز توجه به فضاي سياق و با نگاهي فراجنسيتي به اين دست از آيات تهيه شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه برداشت جنسيتي در بسياري از اين آيات، به‌ويژه در خصوص نكاح و تزويج، چندين قرن پس از نزول اين آيات شكل گرفته و بدون توجه به ريشه دقيق لغت، اين تعابير به كتاب‌‌هاي لغت و تفاسير و حتي ترجمه روايات راه يافته است. هم‌چنين ضمن نقد چالش‌هاي تفاسير و ترجمه‌هاي قرآن در خصوص اين آيات، ترجمه‌اي دقيق ارائه شده است.