سخت‌زايي با منشا جنيني بخش دوم: سخت زايي ناشي از نقص در وضعيت جنين؛ آبستني دوقلو؛ عدم تناسب جنيني - مادري

هدف از روندهاي دستكاري در گونه‌هاي تك قلوزا بايد هميشه اين باشد كه قبل از تلاش براي زايمان، اطمينان حاصل شود كه جنين از نظر نحوه قرارگيري، طبيعي است. اصلاح نقايص در وضعيت(Presentation) ، موقعيت (Position) و نحوه قرارگيري اندام‌ها و سر (Posture)تنها از طريق دستكاري داخل رحمي جنين حاصل مي‌شود. حل دادن جنين به داخل رحم (Retropulsion) براي تغيير دادن نحوه قرارگيري آن الزامي است. پس از تشخيص علت سخت‌زايي و تصميم در مورد برنامه عملكردي، شخص ماما بايد در نظر بگيرد كه آيا تجهيزات در دسترس كافي هستند و آيا دامپزشكان يا ساير كمك‌ها در دسترس هستند. در موارد شديد سخت زايي، دامپزشك هميشه بايد به دنبال كمك دامپزشك متخصص باشد و در نظر بگيرد كه آيا انتقال دام به مكاني با تجهيزات بيمارستاني به اين شرط كه حيوان در شرايط با ثباتي براي جا به جايي قرار داشته باشد، كمك كننده است يا خير. دستكاري مامايي از راه واژن بايد تا حد امكان تميز انجام گيرد. غير ممكن است كه بتوان آن را در شرايط كاملا آسپتيك انجام داد چون به شكل اجتناب ناپذيري كمي آلودگي وجود خواهد داشت.