تربيت اخلاقي فضيلت‌مند

تربيت اخلاقي به‌عنوان يكي از مهم‌ترين اركان يك نظام تربيتي، سهمي عمده در جهت‌گيري آن نظام دارد از اين لحاظ منظري كه ما بر مبناي آن مواجهه با مسائل اخلاقي را برمي‌گزينيم، به‌صورت كاملاً تعيين‌كننده‌اي نظام تربيتي را برمي‌سازد. از‌اين‌رو تربيت اخلاقي فقط يك زمينه و ساحت تربيتي مشخص و منفك نيست، بلكه به يك معنا، عمق و جوهره‌ي نظام تعليم و تربيت را نشان مي‌دهد. در اين ميان اخلاق فضيلت‌گرا به‌عنوان بديلي براي نظام‌هاي اخلاقيِ عمل‌محور، مي‌تواند چشم‌انداز متفاوتي را در فهم ما از مسائل اخلاقي رقم زند و بنياد تربيت اخلاقي را نيز دستخوش تحول بنيادين گرداند. هدف از اين مقاله واكاوي و صورت‌بندي اين نقش در نظام تربيتي كلان است تا مشخص گردد كه تربيت اخلاقي فضيلت‌مند مي‌تواند چارچوبي متفاوت براي كليت نظام تربيتي باشد. در اين مقاله تلاش بر اين است تا اولاً به‌صورت فلسفي و نظر يك به اخلاق فضيلت در ارتباط با تأثيرگذاري بر نظام تربيتي پرداخته شود و از سوي ديگر تنها جنبه خاصي از اين نظام مورد توجه نباشد، بلكه تأثير اخلاق بر كليت نظام تربيتي مورد بررسي قرار گيرد. مقاله نهايتاً با اين رهيافت به پايان مي‌رسد كه: تربيت اخلاقي فضيلت‌مندانه در اساس نوعي نگرش متفاوت به ساحت تربيت اخلاقي را رقم خواهد زد، زيرا بسياري از بنيان‌هاي تربيت اخلاقي در نظام رسمي تربيتي بر پايه رويكردي قاعده‌مدار و بيروني استوار شده است كه اجازه شكل‌گيري دروني شاكله‌هاي اخلاقي را از متربيان سلب مي‌نمايد. در تربيت اخلاقي فضيلت‌مند، هدف از تربيت اخلاقي دنبال نمودن كمال اخلاقي در ابعاد مختلف زندگي متربيان خواهد بود و نه پرداختن صرف به انجام تكاليف از سوي آنها.