روابط عاطفي در دو رمان «أنا أحيا» و «عادت مي‌كنيم» بر اساس نظريه هرم عشق استرنبرگ

الگوهاي مشترك روابط عاطفي ميان انسان ها كه از موضوعات موردبحث در حوزه هايي همچون علوم اجتماعي و روان شناسي است در ادبيات نيز مورد توجه نويسندگان قرارگرفته و در داستان هاي واقع گرايانه انعكاس يافته است. ليلي بعلّكي و زويا پيرزاد از نويسندگان واقع گراي معاصر ادبيات لبنان و ايران هستند كه پرداختن به ارتباطات عاطفي (زنان) از شاخصه هاي بارز فكري آن دو به شمار مي رود. روان شناسان متعددي كوشيده اند عشق و روابط عاطفي را توضيح دهند. رابرت استرنبرگ يكي از اين روان شناسان است كه به تبيين علل دوام يا گسستگي روابط بين زن و مرد در قال نظريه ي مثلث عشق پرداخته است. او عشق را همچون هرمي ميداند كه داراي سه ركن «صميميت»، «شهوت» و «تعهد» است. از تركيب اين سه ركن انواع متفاوتي از عشق شكل مي‌گيرد. نگارندگان اين نوشتار سعي دارند مقوله‌ي عشق و روابط عاطفي ميان زن و مرد را به روش توصيفي-تحليلي و با تكيه بر نظريه‌ي مثلث عشق استرنبرگ در دو رمان «أنا أحيا» و «عادت مي‌كنيم» از اين دو نويسنده بررسي كنند. برآيند اين نوشتار حاكي از آن است كه ساختار علي و معلولي در ارتباطات عاطفي اين داستان‌ها با نظريه‌ي هرم عشق استرنبرگ هماهنگي دارد و وجود اركان سه‌گانه‌ي عشق باعث بروز عشق‌هاي متفاوتي در اين دو رمان شده است. بعلبكي با توجه به شرايط اجتماعي كه در آن زندگي كرده است نتوانسته تعادل و توازني بين اركان عشق ايجاد كند؛ او ارتباطات عاشقانه‌ي محدودتري توصيف كرده است و فقدان نمونه‌اي از عشق آرماني نشانگر ديدگاه منفي او به روابط مرد و زن و مردسالاري شديد حاكم بر جامعه‌ي اوست. اما پيرزاد ديدگاه مثبتي به موضوع عشق دارد و عشق آرماني در داستانش بسامد بالايي نسبت به ديگر عشق‌ها دارد.