طراحي الگوي شكل‌گيري گرايش كارآفرينانه بين‌الملل (مورد مطالعه: كسب‌وكارهاي منتخب ايران)

نقش گرايش كارآفريني به عنوان يك عامل اصلي رشد اقتصادي در سطح بين‌المللي در سال‌هاي اخير بسيار برجسته بوده است. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي شكل‌گيري گرايش كارآفرينانه بين‌الملل  (مورد مطالعه: كسب‌وكارهاي منتخب ايران)  انجام شده است. مطالعه حاضر از منظر ماهيت يك پژوهش اكتشافي و از نظر هدف كاربردي است. روش پژوهش حاضر برحسب گردآوري اطلاعات كيفي است و از تكنيك ISM استفاده شده است. داده‌ها با  استفاده از ابزار مصاحبه نيمه‌ساختاريافته و پرسشنامه ISM به روش هدفمند، از 11 نفر از خبرگان حوزه مورد مطالعه جمع‌آوري گرديد. انتخاب جامعه آماري با در نظر گرفتن تحصيلات مرتبط خبرگان و داراي مدرك تحصيلي حداقل كارشناسي ارشد، سابقه‌كاري آنها در زمينه كارآفريني بين‌الملل و سوابق اجرايي و عملياتي آنها در اين حوزه بوده است. لذا جامعه آماري اين پژوهش شامل خبرگان نظري (اساتيد كارآفريني) و خبرگان تجربي (كارآفرينان كسب‌وكارهاي ايراني) هستند و فرايند نمونه‌گيري تا رسيدن به اشباع نظري ادامه يافت و تعداد 11 نفر از افراد واجد شرايط در اين مطالعه شركت كرده‌اند. براي تحليل داده‌ها از روش تحليل كيفي محتوا و روش مدلسازي ساختاريتفسيري استفاده شده است. براساس كدگذاري‌هاي انجام شده در بخش كيفي پژوهش، تعداد 7 مقوله اصلي و 37 مقوله فرعي حاصل گرديد. نتايج نشان داد كه متغير «زيرساخت ايجاد كارآفريني بين‌الملل» متغير مستقل برونزا است كه هيچ متغيري در مدل بر آن تاثير ندارد. اين متغير تاثيرگذارترين متغير مدل مي‌باشد كه به صورت مستقيم بر «رهبري كارآفرينانه» و «استقرار فرهنگ كارآفرينانه» اثر مي‌گذارد. همچنين استقرار فرهنگ كارآفرينانه و سازماني بر «استراتژي كارآفرينانه بين‌الملل» تاثيرگذار است. از طريق استراتژي كارآفرينانه بين‌الملل مي‌توان به «سياست‌هاي توسعه كارآفريني بين‌الملل» و «شايستگي ارتباطي و انساني» دست پيدا كرد. در نهايت نيز «گرايش كارآفرينانه بين‌الملل» قابل حصول است.