شناسايي چالش كليدي موثر بر كاهش انگيزه كارآفرينان اجتماعي و بررسي نقش رهبري بر خود

در اين تحقيق ابتدا به بررسي اين موضوع مي پردازيم كه اصلي ترين چالشي كه كارآفرينان اجتماعي در ايران با آن مواجه مي شوند و سبب كاهش انگيزه آنها مي شود چيست. سپس با استفاده از راهبردهاي رهبري بر خود به اين سوال پاسخ مي دهيم كه چگونه اين اقدامات به كارآفرينان اجتماعي كمك مي كند تا انگيزه هاي لازم براي مواجهه با اين چالش را كسب كنند. به علاوه، در صورتي كه دچار كاهش انگيزه شوند، چگونه عوامل بيروني به آنها كمك مي كند تا بتوانند با انگيزه لازم به مسير خود ادامه دهند. با توجه به هدف و ماهيت اكتشافي پژوهش، از روش تحقيق كيفي و مطالعه چندموردي استفاده شده است‏‎. در پاسخ به سوال اول با 5 نفر و در پاسخ به سوالات دوم و سوم با 14 نفر از كارآفرينان اجتماعي مصاحبه‎هاي نيمه ساختاريافته انجام شد‏. يافته ها با استفاده از روش تحليل مقوله، كدگذاري و دسته بندي شدند. نتايج نشان مي دهد كه يكي از اصلي ترين چالش هايي كه اين افراد با آن روبرو مي شوند، عدم درك مناسب ارزشمندي فعاليت هايشان توسط ديگران است. همچنين بكارگيري راهبرد‎هاي متنوعي از رهبري بر خود، وجود حمايت عوامل بيروني و همچنين ديدگاه منحصر به فرد اين كارآفرينان در حل مشكلات اجتماعي براي غلبه بر اين چالش مفيد هستند. به طور خاص شواهدي براي استفاده از راهبردهاي رهبري بر خود نظير مرور و يادآوري اهداف اجتماعي و تمركز ذهني بر روي حال خوب عمده افراد در سازمان اجتماعي شناسايي شدند.