تاثير فرهنگ مربيگري بر كارآفريني سازماني: تبيين جايگاه عوامل رفتاري درون سازماني

فرهنگ مربيگري در سازمان‌ها فرايندي تحول‌آفرين است كه در آن مربيان به عنوان كاتاليزور سازماني توسعه رهبران، مديران و كاركنان را تسهيل مي‌بخشند. هدف اين پژوهش، شناسايي تاثير عوامل رفتاري در سازمان بر فرهنگ مربيگري و كارآفريني سازماني است. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي بوده و از نظر گردآوري داده‌ها توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش كليه مديران و كارشناسان شركت بيمه دانا در شهر تهران هستند كه حجم نمونه 280 نفر محاسبه شد. براي گردآوري اطلاعات از پرسش‌نامه استاندارد استفاده شد كه روايي آن با تحليل عاملي تاييدي، تعريف شده است. گردآوري اطلاعات در پاييز و زمستان سال 1400، صورت گرفت. براي تحليل داده‌ها از هم‌بستگي پيرسون و براي تاييد مدل از رويكرد معادلات ساختاري از ﻃﺮﯾﻖ ﻧﺮماﻓﺰار AMOS ﻧﺴـــﺨﻪ 23 استفاده گرديد. خروجي نرم‌افزار نشان مي‌دهد كه روابط مستقيم بين متغيرها معنادار است. همچنين عوامل رفتاري درون سازماني مانند شفافيت سازماني، اعتماد، نگرش كارآفرينانه مديران و كاركنان و سبك رهبري كارآفرينانه همزمان كه از فرهنگ مربيگري تاثير مثبت مي‌پذيرند و زمينه بروز رفتارهاي كارآفرينانه و اجراي ايده هاي كارآفرينانه در سازمان (كارآفريني سازماني) را تحت تاثير قرار مي‌دهند.