تبيين نقش رهبري همنوا بر مؤلفه هاي خودكارآمدي مديران و خودكارآمدي جمعي كاركنان در سازمان هاي دانش بنيان: پژوهشي كيفي

رهبري همنوا بر وجود رهبراني با هوش هيجاني بالا اشاره دارد كه با ايجاد حس خوشبيني همدلي و شفقت با افراد، الهام بخشي و ايجاد طنين مثبت در سازمان قادرند ضمن تقويت روحيه كاركنان منجر به ارتقاي توانمندي فردي و گروهي در سازمان .گردند به كارگيري اين سبك رهبري ضمن كاهش خستگي هاي ذهني كاركنان كه نيازمند هم دردي رهبران و تسكين دردهاي ريشه دوانده در آنان است موجب تقويت توانمندي هاي مثبت روانشناختي كاركنان خواهد بود. در پژوهش حاضر كه از منظر رويكرد پژوهشي كيفي است نقش اين سبك رهبري بر خودكارآمدي افراد به عنوان يكي از مهم ترين سازه هاي رفتار سازماني مثبت گرا و مكانيسم هاي نفوذ برخود، خصوصاً خودكارآمدي مديران و ابعاد آن در سازمان مورد بررسي قرار گرفت در اين پژوهش با استفاده از راهبرد نظريه مفهوم سازي داده بنياد، و بر اساس فرآيند سه مرحله اي كدگذاري نظري و نيز با استفاده از داده هاي حاصل از ۲۱ مصاحبه ي عميق با مديران شركت هاي منتخب دانش بنيان شهرك علمي تحقيقاتي اصفهان و نيز اساتيد دانشگاهي در رشته هاي مرتبط مدلي مفهومي از نقش رهبري همنوا بر خودكارآمدي مديران و خودكارآمدي جمعي كاركنان در سازمان هاي دانش بنيان ارائه گرديد. انتخاب افراد بر مبناي روش نمونه گيري نظري، و تا رسيدن به اشباع نظري در مفاهيم ادامه پيدا كرد. پس از پياده سازي مصاحبه هاي نيمه ساختارمند در نرم افزار تحليل كيفي اطلس، ۱۳۵ مفهوم اصلي برچسب گذاري و ۵۷ مؤلفه ي فرعي و ۱۸ مؤلفه ي اصلي استخراج و طبقه بندي شد همچنين به صورت ويژه مؤلفه هاي خودكارآمدي مدير به عنوان مقوله ي محوري عوامل مؤثر بر آن و پيامدهاي سازماني خودكارآمدي افراد شناسايي شدند در نهايت ضمن ارائه ي مدلي جامع، ۷ فرضيه اصلي و ۱۳ فرضيه فرعي از روابط ميان متغيرهاي پژوهش استخراج گرديد.