تنظيم خانواده در اسلام با نگاهي به قواعد فقهي و اصول عملي

افزايش نفوس و زيادي مسلمانان يك امر مطلوب و پسنديده‌اي است وزيادي آن موجب بركت وفراواني شمرده مي‌شود وكشورهاي پرجمعيت كشورهاي خوشبختي به حساب مي‌آيند اما همين رجحان زيادي اولاًد و افزايش نفوس، در سطح امت اسلامي‌مورد عنايت است. ولي در سطح خانواده‌ها متفاوت است ممكن است براي بسياري از خانواده‌ها كه شرايط مساعدي براي رشد و بالندگي خود و فرزندانشان دارند رجحان داشته باشد. چرا كه دريافته‌اند كه مباني فلسفي و اوامراخلاقي و احكام فقهي شريعت اسلام با ازدياد نسل بصورت كلي و در شرايط عادي نظر موافق دارد. و با امر به تلاش و كوشش و كسب وكار حلال خانواده مسلمان را به داشتن و پرورش اولاًد بيشتر تواناتر مي‌سازد. اما نسبت به بسياري از خانواده‌ها كه امكانات لازم را دارا نيستند و توانايي‌اين را ندارند كه در حد مطلوب از عهده پرورش فرزندان خود برآيند و معتقدند كه تنظيم خانواده نقش بسزايي در بهبود كيفيت زندگي زنان و پرداختن به آموزش و شركت در فعاليتهاي اجتماعي و استراحت و تفريح و توجه به امور معنوي و مراقبت و رسيدگي بيشتر به فرزندان دارد.‌اين رجحان مورد ترديد و شك واقع مي‌شود.