بررسي عملكرد و اجزاي عملكرد گلرنگ (Carthamus tinctorius) در كشت مخلوط افزايشي با بالنگوي شهري (Lallemantia iberica)

اهداف: اين پژوهش به‌منظور بررسي عملكرد و اجزاي عملكرد گلرنگ و نسـبت برابـري زمـين در كشـت مخلـوط افزايشي گلرنگ و بالنگوي شهري است.مواد و روش ها: اين تحقيق در ايستگاه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز در سال 1398 اجرا گرديد. كشت مخلوط بر اساس سري هاي افزايشي انجام شد . طرح پايه آزمايشي در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با 6 تيمار و در چهار تكرار بود. الگوهاي مختلف كشت شامل كشت خالص گلرنگ، كشت 100 درصد گلرنگ همراه با كشت بالنگوي شهري با تراكم 2115 درصد، كشت 100 درصد گلرنگ همراه با كشت بالنگوي شهري با تراكم ۳0 درصد، كشت صددرصد گلرنگ همراه با كشت بالنگوي شهري با تراكم 45 درصد، كشت 100 درصد گلرنگ همراه با كشت بالنگوي شهري با تراكم 60 درصد، كشت 100 درصد گلرنگ همراه با كشت بالنگوي شهري با تراكم 75 درصد بود. در اين پژوهش صفات گلرنگ شامل تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيكي اندازه گيري شدند. براي ارزيابي كارايي سودمندي كشت مخلوط از معيار نسبت برابري زمين ( LER ) و عملكرد نسبي جزء ( RY ) استفاده شد.يافته‌ها: اثر الگوهاي مختلف كشت بر تعداد دانه در طبق و وزن دانه غيرمعني‌دار ولي بر تعداد طبق در بوته، عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيكي معني‌دار بود. بيشترين تعداد دانه در طبق مربوط به الگوي كشت مخلوط ۱۰۰:۳۰ (بالنگوي‌شهري-گلرنگ) و بيشترين عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيكي به كشت خالص گلرنگ تعلق بالاترين نسبت برابري زمين به كشت مخلوط ۱۰۰:۳۰ (بالنگوي‌شهري-گلرنگ) تعلق داشت.نتيجه‌گيري: مي توان الگوهاي كشت ۱۰۰:۳۰ (بالنگوي‌شهري-گلرنگ) را به علت دارا بودن عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيكي و سودمندي اقتصادي بيشتر به عنوان الگوي كشت مناسب مخلوط پيشنهاد نمود.