برآورد كارايي زيست محيطي و زيان اقتصادي توليد چغندرقند در حوضه آبريز درياچه اروميه (بخش‌هاي مركزي و نازلو چاي)

اهداف: اهداف اصلي اين تحقيق برآورد كارايي زيست‌محيطي نهادهمحور توليد چغندرقند در حوضه آبريز ددرياچه اروميه و زيان اقتصادي توليد آن مي‌باشد.مواد و روش‌ها: جامعه آماري اين تحقيق چغندركاران در بخش‌هاي مركزي و نازلو چاي شهرستان اروميه بودند؛ كه دادههاي مورد نياز به صورت تصادفي ساده و از طريق مصاحبه حضوري با تكميل 100 پرسشنامه از توليدكنندگان چغندرقند در سال زراعي 97-1396 جمع‌آوري شد. براي برآورد كارايي زيست‌محيطي، كه در آن كودها و سموم شيميايي به‌عنوان نهاده‌هاي مضر لحاظ شده بودند، از تابع مرز تصادفي به شكل تابعي ترانسلوگ استفاده شد. سپس زيان اقتصادي توليد چغندرقند محاسبه شد. يافته‌ها: براساس يافته‌هاي تحقيق، ميانگين كارايي زيست محيطي برابر با 58 درصد به دست آمد. با اين توضيح كه توليدكنندگان چغندرقند مي‌توانند با ثابت نگه‌داشتن مصرف ساير نهاده‌ها، مصرف نهاده‌هاي شيميايي (كودها و سموم شيميايي) را به اندازه 42 درصد كاهش داده و سطح ثابت محصول را توليد كنند. ميانگين ارزش خسارت زيست‌محيطي برآورد شده برابر با 5/35 ميليون ريال بر هكتار برآورد شد. به عبارت ديگر، به دليل ناكارا عمل كردن چغندركاران به لحاظ زيست‌محيطي، خسارتي برابر با 5/35 ميليون ريال بر جامعه از طريق آلوده شدن محيط زيست تحميل مي شود.نتيجه گيري: توصيه مي‌شود از سياست‌هاي مناسبي كه بتواند مصرف كودها و سموم شيميايي را در توليد چغندرقند محدود بكند، اتخاذ بشود؛ كه با اين‌كار هزينه‌هاي توليد كاهش پيدا كرده و كشاورزان از اين مسير منتفع خواهند شد.