واكاوي شاخص‌هاي تراكم در محلات شهري جهت مهار پراكنده رويي (مطالعه موردي: منطقه 2 تهران)

امروزه با توجه به اين كه برنامه‌ريزي توسعه كالبدي شهر، به عنوان يك ضرورت اساسي در برنامه‌هاي توسعه شهري محسوب مي‌شود، پراكنده‌رويي شهري به عنوان يكي از محوري ترين بحث‌ها در سراسر جهان مطرح است. اين پديده در اثر برهم كنش عوامل متعددي ظاهر مي‌گردد و يكي از راهكارهاي مديريت، كنترل و كاهش اثرات منفي آن، شناسايي همين عوامل اثرگذار در بروز پديده پراكنده رويي در شهرهاست. از اين رو شناخت عوامل موثر در شكل‌گيري و گسترش شهرها مي‌تواند در اتخاذ تصميم‌هاي مناسب براي آينده آن‌ها كمك نمايد. شهر تهران به عنوان پايتخت كشور طي سال‌هاي گذشته از نظر فيزيكي روند رو به رشد فزاينده‌اي را تجربه كرده است. به دليل رانت‌هاي حاصل از رشد پراكنده و دست‌اندازي به اراضي اطراف كه منجر به بروز ناهنجاري‌هايي در فرآيند رشد فيزيكي آن شده ، درك مكانيزم روند گسترش فيزيكي اين شهر، از اهم اهداف تحقيق حاضر است. اين پژوهش از نوع توصيفي-تحليلي مي‌باشد. در اين راستا با تجزيه و تحليل داده‌هاي تراكمي رشد هوشمند، شامل متوسط طبقات، ضريب تراكم، متوسط سطح اشغال مسكوني، تراكم خالص مسكوني (نفر در هر هكتار)، متوسط سطح مسكوني (مترمربع)، مساحت زمين مسكوني (هزار مترمربع)، تراكم ناخالص جمعيتي (نفر در هر هكتار)، تعداد قطعه مسكوني در محلات 14 گانه منطقه2 شهرداري تهران با استفاده از مدل تحليلي الكتر و آنتروپي به بررسي موضوع پرداخته شده است. نتايج حاصل از پژوهش، رتبه بندي محلات 14 گانه منطقه 2 تهران از منظر شاخص هاي تراكمي بر اساس مدل الكتر را نشان داد. بطوريكه محلات اول تا چهارم كه در قسمت شمالي منطقه واقع شده اند با تعداد چيرگي 10 الي 12وضعيت بهتري از نظر شاخص هاي تراكمي را به خود اختصاص داده اند.