شناسايي نقاط فسادخيز علّي و معلولي: پيشران ارتقاء سلامت نظام اداري

هدف اصلي پژوهش حاضر، ارتقاء سلامت نظام اداري از طريق شناسايي نقاط فسادخيز در يكي از مناطق تابعه شركت انتقال گاز ايران مي‌باشد. پژوهش از حيث هدفي كه دنبال مي‌كند از نوع پژوهش كاربردي، از حيث گرد‌آوري داده‌ها، پژوهش توصيفي- پيمايشي و از حيث روش از نوع آميخته (كمي – كيفي) است. پژوهش حاضر از آن حيث كيفي قلمداد مي‌گردد كه جهت شناسايي نقاط فسادخيز از ابزار مصاحبه استفاده و از آن حيث كمي است كه جهت تحليل داده‌ها از روش ديمتل استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش در بخش كيفي، 19 نقطه فسادخيز را مورد شناسايي قرار داد و در بخش كمي از ميان نقاط فسادخيز شناسايي شده، 13 نقطه به عنوان نقاط علي و شش نقطه به عنوان نقاط معلولي تعيين شدند. نتايج بيانگر آن است كه شناسايي نقاط فسادخيز مي‌تواند به عنوان پيشران ارتقاء سلامت نظام اداري و گام اصلي جهت كنترل اين نقاط مي‌باشد.