اثرگذاري جريان هاي روستايي- شهري بر تحولات اجتماعي سكونتگاه هاي روستايي شهرستان دماوند

جريان هاي روستايي ـ شهري برمبناي نظريه داگلاس دربرگيرنده جريان افراد، سرمايه، كالا ، اطلاعات و فناوري است. اين جريان ها در گذر زمان از عوامل بنيادين تحولات اجتماعي سكونتگاه هاي روستايي بشمار مي آيد. بنابراين، جريان هاي فضايي به مثابه ظرفيتي است كه موجب دگرگوني سازگار در بعد اجتماعي سكونتگاه هاي روستايي مي‌شود. ولي، اگردر برنامه‌ريزي‌ها به اين جريان‌ها كم توجهي شود؛ و دوگانه‌انگاري در نظام برنامه ريزي شهري و روستايي انجام گيرد. جريان‌هاي فضايي چنان‌كه بايسته است دگرگوني‌هاي سازگار در بعد اجتماعي سكونتگاه هاي روستايي ناحيه مورد مطالعه ايجاد نخواهد كرد. براين مبنا، پژوهش حاضر با آرمان واكاوي اين موضوع به روش كمي و با بهره‌گيري از شيوه توصيفي ـ تحليلي در 370 خانوار نمونه تصادفي و در 29روستايي نمونه از مجموع 83 روستاي شهرستان دماوند انجام شد. يافته‌هاي پژوهش آشكارساخت ، رابطه معناداري بين جريان‌هاي فضايي با بعد اجتماعي در سطح روستاهاي مورد مطالعه وجود دارد. بدين‌سان، براي بهبوداثرگذاري همه ابعاد جريان‌هاي فضايي بر تحولات اجتماعي سكونتگاه‌هاي روستايي توجه به رويكرد برنامه‌ريري يكپارچه روستايي ـ شهري به جاي برنامه‌ريزي جداگانه روستايي ـ شهري پيشنهاد مي‌شود.