اهميت صنايع روستايي با تاكيد برتجارب سايركشورها

زدودن محروميت و ايجاد اشتغال و تامين عدالت اجتماعي و ... به كرات مورد تاكيد مديران طراز اول كشور قرار گرفته است. توجه به مصالح كلي مملكت در سطح ملي ( به طور دائم) و درك ضرورت ها، همچنين توجه به اين واقعيت كه درصد بالايي از جمعيت كشور در روستاها به سر مي برند ( به طور اخص)، برنامه ريزي براي اين جمعيت عظيم را امري ضروري مي داند. از طرف ديگر كشاورزي به عنوان محور اصلي توسعه و ضامن استقلال سياسي، اقتصادي ما مي باشد لذا پرداختن به مسائل و مشكلات روستاييان مي تواند استقلال سياسي و اقتصادي ما را تضمين كند. حمايت از بخش كشاورزي با كاهش بيكاري هاي پنهان و آشكار و ايجاد صنايع تبديلي در جوار كشاورزي و دامداري در جهت تقويت ساختار اقتصادي امر بديهي و در دراز مدت اجتناب ناپذير مي باشد. پرداختن به صنايع روستايي فوايد بيشماري دارد كه از جمله مي توان به ايجاد تعادل نسبي بين جوامع شهري و روستايي، كاهش فقر، كاهش مهاجرت و ايجاد اشتغال، عدم وابستگي و ... نام برد؛ لذا تحقيق و تفحص در مديريت كسب و كار روستايي به عنوان يك ضرورت در برنامه هاي رشته كارآفريني و كسب و كارهاي كوچك تلقي مي گردد. مقاله حاضر بر آن است كه با بهره گيري از مطالعات كتابخانه اي ضمن تعريف و شناسايي ويژگي هاي صنايع روستايي و تاكيد بر تجارب ساير كشورها، اهميت صنايع روستايي و مشكلات استقرار آنها را ذكر كرده تا زمينه توسعه اين صنايع در روستاهاي كشور فراهم گردد.