شناسايي و اولويت‌بندي عوامل موثر بر حكمراني خوب با رويكرد توسعه پايدار

يكي از رويكردهاي نوين به توسعه، الگوي حكمراني خوب است كه نقش موثري در كنترل فساد، اثربخشي دولت، ثبات سياسي، كيفيت قوانين و مقررات دارد؛ از اين رو پژوهش حاضر با هدف شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر حكمراني خوب با رويكرد توسعه پايدار در سازمان هاي دولتي استان سيستان و بلوچستان انجام شد. روش پژوهش برحسب هدف كاربردي و برحسب نوع داده‌ها آميخته (كيفي -كمي) با رويكرد اكتشافي است؛ بدين ترتيب كه با استفاده از روش فراتركيب تعداد54 مقاله در حوزه حكمراني خوب مورد تحليل و بررسي قرار گرفت و شاخص هاي پژوهش شناسايي شد. عوامل و مولفه هاي شناسايي شده با نظر خبرگان سنجيده و پس از اخذ نظرات اصلاحي ايشان بر اساس روش هاي آماري مربوطه تحليل و در نهايت تناسب مدل، مولفه ها و تركيب عوامل به اجماع آنان رسيد. جامعه آماري در بخشي كيفي پژوهش شامل 11 نفر از خبرگان دانشگاهي و حرفهاي آشنا با موضوع بود كه به صورت غير احتمالي و قضاوتي انتخاب و با روش دلفي اطلاعات مورد نياز از ايشان جمع آوري شد. در ادامه در راستاي اعتباريابي مدل پژوهش پرسشنامه پژوهش طراحي و در بين 216 نفر از اعضاي نمونه شامل مديران و كارشناسان استانداري، فرمانداري و اعضاي هيات علمي دانشگاه در سطح استان سيستان و بلوچستان كه به روش تصادفي طبقه اي توزيع گرديد. به ‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار Smart PLS2 استفاده شد. در نهايت يافته هاي پژوهش نشان داد شاخص هاي اظهار نظر و پاسخگويي، كيفيت قوانين، كنترل فساد، حاكميت قوانين، شفافيت، چشم انداز و برنامه ريزي، اثربخشي و كارايي، اخلاق محوري، مسئوليت پذيري، اعتماد محوري، عدالت، فقرزدايي، رشد اقتصادي، مشاركت، توسعه نهادي، شايسته سالاري، اعتماد محوري و ثبات سياسي و خشم به ترتيب مهمترين مولفه هاي حكمراني خوب با رويكرد توسعه پايدار مي باشند.