ارائه الگويي براي شكل‌گيري تنوع دوسوتواني در شركت‌هاي چند كسب‌وكاره در ايران

با توجه به تغييرات زياد محيطي و عدم اطمينان ناشي از آن، نياز به استراتژي تنوع در شركت‌هاي چند كسب‌وكاره از اهميت بسزايي برخوردار است . در اين پژوهش به بررسي عوامل مؤثر بر شكل‌گيري تنوع همگون و ناهمگون (تنوع دوسوتواني) پرداخته شده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل شركت‌هاي چند كسب‌وكاره‌اي هستند كه در مرحله رشد خود قرار دارند.  بر اين اساس كليه مديران و دانشگاهياني كه سابقه حضور فعال در چنين شركت‌هاي چند كسب‌وكاره را داشته، انتخاب و 13 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گيري غيراحتمالي گلوله‌برفي برگزيده شدند. جمع آوري اطلاعات نيز با استفاده از مصاحبه نيمه‌ساختاريافته صورت پذيرفت. بعد از جمع‌بندي مصاحبه ها تعداد 42 شاخص مؤثر در 5 مضمون اصلي و 2 دسته كلي محيط خارجي و محيط داخلي تقسيم‌بندي شدند. محيط خارجي داراي سه بعد اقتصادي، سياسي و فرهنگي و محيط داخلي داراي دو بعد فردي و سيستمي شدند. بر اساس فراواني كدهاي به‌دست‌آمده، عوامل فردي ارتباط با افراد بالادستي در بين عوامل سياسي، قوانين و مقررات تسهيل‌كننده براي ورود به كسب‌وكارهاي تابعه در بين شاخص‌هاي مربوط به عوامل سيستمي، سودآوري و سرمايه بالا، در بين شاخص‌هاي مربوط به عوامل فرهنگي ادراك مربوط نسبت به كسب‌وكارهاي محوري و در بين شاخص‌هاي مربوط به عوامل اقتصادي بي‌ثباتي شاخص‌هاي اقتصادي به عنوان مولفه هاي نهايي الگوي پژوهش انتخاب شند.