تحليل تطبيقي بروج از منظر قرآن و دانش نجوم

بروج آسماني به دليل نقشي كه در تعيين زمان و برخي محاسبات نجومي دارند، همواره مورد گفتگو و پژوهش منجمان بوده است. قرآن كريم نيز در راستاي هدايت گري، در سه آيه به صراحت از بروج نام برده و سوره اي نيز به همين نام شناخته مي شود. اين كتاب آسماني، تزيين آسمان بوسيله بروج را نشانه اي از قدرت الهي دانسته است. اينكه مصداق خارجي بروج قرآني چيست و اشتراكات و تمايزاتي بين بروج قرآني و نجومي كدام است، سوالات اصلي اين پژوهش را تشكيل مي دهد. منشأ اين سوالات، طرح ديدگاه هاي تفسيري گوناگوني است كه از سوي انديشمندان ارائه شده است. بهره گيري از روش مطالعات ميان رشته اي و توصيف و تحليل قرائن درون قرآني و برون قرآني نشان مي دهد كه مراد از بروج در اين متن مقدس، مي تواند همان اصطلاح رايج بين دانشمندان نجوم، يعني همان مجموعه هاي دوازده گانه ستاره‌اي كه با نام هاي خاصي شناخته مي شوند باشد كه به دليل زيبايي و احتمالاً نقشي كه در زندگي بشر دارند، مورد توجه قرار گرفته است. از ديگر مشابهت ها بين بروج قرآني و نجومي، كه يكساني اين دو را نشان مي دهد، مادي بودن، زيبايي و زينت بودن، و قرار گرفتن هر دو در آسماني نزديك زمين است. از سوي ديگر، برج ها و ساختمان هاي آسماني كه در برخي تفاسير، مصداق بروج معرفي شده‌اند، به دليل نبود وجود قرائن قطعي و نيز عدم كشف اين گونه بناهايي تاكنون، تنها مي‌تواند به عنوان احتمالي در تفسير اين آيات ارائه شود.