مدل‌سازي و تخمين بازده بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مدل‌هاي پويا

از زماني كه بازار سهام در قرن نوزدهم ايجاد شد بسياري از پژوهشگران به پژوهش بر روي مدل‌هاي پيش‌بيني قيمت سهام و بازده بازار تمركز كرده‌اند. مدل‌هاي پيش‌بيني آماري مانند ارما، اريما، آرچ، به‌طور گسترده بكار برده شده‌اند اما هيچ‌كدام نتيجه مطلوب نداشته‌اند؛ بنابراين اخيراً بسياري از پژوهشگران بازار سهام را به‌عنوان يك سيستم پوياي غيرخطي در نظر گرفته‌اند. كاربرد مدل‌هاي غيرخطي و همچنين تكنيك‌هاي پيشـرفته اگرچه سـالهاي زيادي نيست كه شروع‌شده است ولي در همين مدت‌زمان كـم توانسته است، جايگاه خود را در علوم مختلف باز كند. هدف از اين مطالعه پيش‌بيني شاخص بورس با استفاده از مدل پوياي ميانگين‌گيري  و نيز روش مدل پوياي انتخابي  و استفاده از داده‌هاي فصلي سال‌هاي 1380-1399 و به‌كارگيري نرم‌افزار متلب مي‌باشد. مزيت اصلي مدل مورداستفاده در مطالعه حاضر ورود تعداد زيادي متغير مستقل به جهت پويايي آن است بدون اينكه مشكل معمول برازش بيش‌ازحد در مدل ظاهر شود. در اين مقاله اثر برخي متغيرهاي كلان اقتصادي بر فرآيندِ مدل‌سازي و تخمين بازده سهام بورس اوراق بهادار بررسي شد. نتايج مقاله نشان داد كه احتمال ورود متغيرهاي رشد حجم پول، رشد شبه پول، تورم، رشد شاخص قيمت زمين در شهرهاي بزرگ بيشتر از ساير متغيرهاي ورودي است