نوآوري هاي پساشومپيتري و سطح بندي چالش هاي كلان گذار به آن ها در ايران

مطالعات اخير حاكي از آن است كه موضوعات و مسائل نوآوري، از نگرش فنّي صرف، فاصله گرفته اند و مفاهيم نوآورانه نيز از رويكرد رايج شومپيتري فراتر رفته است كه نوآوري را در محصول، فرايند، بازار و سازماندهي جديد مي ديد. در اين راستا، گونه هايي از نوآوري ها برجسته شده كه پيشران نوآورانه آن ها ديگر فناوري به معناي مرسوم در انديشه هاي سياستگذارانه نبوده است و از نوآوري هاي گذشته و به تعبيري شومپيتري فاصله گرفته اند؛ از اين رو در پژوهش حاضر، نوآوري هاي پساشومپيتري خطاب شده اند. نوآوري هاي پساشومپيتري گزينه هاي مناسبي براي شكستن رژيم صُلب فناورانه محصولات و خدمات، از طريق تغيير مسير فناورانه آن ها از الگوهاي شومپيتري اند. در اين پژوهش، نوآوري در موقعيت و ابرانگاره، نوآوري اجتماعي، نوآوري طراحانه و بازطراحانه، نوآوري معنايي و نمادين، نوآوري فراگير و جهان شمول و نوآوري مقرون به صرفه و فقرزدا، پساشومپيتري خطاب شده اند. در بخش اول پژوهش، به منظور استخراج چالش ها، پس از بررسي زمينه هاي موضوع، براي شناسايي مقوله‌ها و مضامين مستتر در مصاحبه ها و اسناد، از فنون كدگذاري و در بخش دوم نيز از رويكرد مدلسازي ساختاري تفسيري استفاده شده است؛ بنابراين هم از روش كيفي و هم از روش كمّي در پاسخ به مسئله پژوهش بهره گرفته شده است. تازگي پژوهش ها در اين حوزه، وابستگي به مسير گذشته، استيلاي بوم سازگان اقتصادمحور در كشور، فقدان و يا كمبود زيرساخت هاي قانوني صنايع و شركت هاي خلاق، نهادهاي سياستگذار و متوليان چندگانه، از مواردي هستند كه چالش اين گذار شناسايي شده اند.