تسهيل كننده‌هاي چابكي سازماني در مؤسسه هاي آموزش عالي كشاورزي ايران

دانشگاه‌ها و مؤسسه هاي آموزش عالي كشاورزي در مسير پيشرفت خود با تغييراتي چون تحولات سريع تكنولوژيكي، تغييرات عمده در بازار كار، انتظارات ذينفعان، بودجه، رقابت‌هاي ملي و بين المللي و محرك‌هاي بي‌شمار ديگري مواجه اند كه تهديدي براي شيوه‌هاي سنتي در دانشگاه‌ها محسوب مي شود و نياز به انجام بهتر، سريع‌تر و كم‌هزينه‌تر فعاليت‌ها را ضرورت بخشيده است. بنابراين، هدف اين پژوهش كيفي شناسايي تسهيل كننده‌هاي چابكي دانشگاهي به عنوان يكي از مهم‌ترين عامل‌هاي مؤثر در چابك‌سازي مديريت آموزش عالي كشاورزي ايران بود. داده‌ها از طريق مصاحبه‌هاي عميق با متخصصان و صاحب نظران آموزش عالي كشاورزي كه از تجربه‌ي مديريتي در سمت‌هاي ستاره‌دار دانشگاهي نيز برخوردار بودند (20 مصاحبه فردي)، جمع‌آوري و با روش تحليل خط به خط و در قالب تحليل محتواي متعارف با استفاده از نرم افزار MAXqda11 پردازش شدند. براساس يافته‌ها مؤلفه‌ها‌ي شناسايي شده آسان‌كننده‌هاي چابكي شامل: ساختار منعطف، نيروي كار چابك، بهبود مستمر در تفكر و عمل، فرهنگ تغيير، استفاده از فناوري اطلاعات توسط دانشگاه و برقراري رابطه، تعامل و همكاري مؤثر با محيط اند (6 مؤلفه). توجه به شاخص‌ها و مؤلفه‌هاي چابكي ياد شده براي دستيابي به توانايي كسب اطلاعات لازم براي تصميم‌گيري مديران در مؤسسه‌هاي آموزش عالي كشاورزي ضروري اند.