تأثير انواع مختلف بازيافت پس از يك وهله فعاليت شديد بر فعاليت آنزيم آلدولاز و برخي شاخص هاي هماتولوژيكال خون زنان دونده

زمينه و هدف هدف از اين تحقيق، تغييرات حاد فعاليت آنزيم آلدولاز و برخي شاخص هاي هماتولوژيكال نسبت به ريكاوري هاي متفاوت است.روش بررسي اين تحقيق ازنوع كاربردي و به روش تحقيق نيمه تجربي است كه به صورت ميداني -آزمايشگاهي با طرح پيش آزمون -پس آزمون با گروه كنترل بر روي ورزشكاران نيمه حرفه اي زن رشته دو وميداني (دوندگان) شهر تهران انجام شد. نمونه گيري به صورت تصادفي ساده انجام شد. بدين شكل كه پس از اطلاع رساني و دعوت از افراد علاقه مند و پشت سر گذاشتن مراحل مقدماتي از بين دوندگان، سي نفر به عنوان نمونه تحقيق گزينش شدند و به صورت تصادفي در سه گروه ده نفري (گروه بازيافت فعال دويدن، گروه بازيافت غيرفعال ماساژورزشي و غيرفعال نشستن) جاي گرفتند. فعاليت اصلي شامل يك مسابقه ورزشي بود. خون گيري از نمونه ها در سه مرحله (پيش آزمون)(ناشتا)، پس از مسابقه و پس از ريكاوري() انجام شد. در اين تحقيق، جهت بررسي داده ها از آزمون تحليل واريانس يك راهه و نرم افزارآماري spss نسخه 22 در سطح معناداري 05 / P 0 استفاده شد.يافته ها نتايج اين تحقيق نشان داد بين سه نوع روش بازيافت در تغييرات ميزان فاكتورهاي آلدولاز و گلبول قرمز تفاوت معناداري وجودندارد ( 05 / P 0 )، اما بازيافت به وسيله ماساژ بر كاهش ميزان آلدولاز پس از فعاليت شديد ورزشي تأثيرگذار است. بين سه نوع روش بازيافت (غيرفعال، دويدن نرم و ماساژ) در ميزان كاهش گلبول هاي سفيد و هموگلوبين، تفاوت معناداري به نفع ريكاوري توسط گروه ماساژ وجود دارد.نتيجه گيري با توجه به نتايج مي توان گفت از بين روش هاي ريكاوري، استفاده از ماساژ بر كاهش فعاليت آلدولاز زنان ورزشكار پس ازمسابقه دو مؤثرتر بود.