اثر تعديل ذخاير آهن بر كنترل قند خون در سازگاري به بادي پامپ

مينه و هدف تحقيقات علمي نشان داده است كه اضافه بار آهن در بافت هاي مختلف ازجمله پانكراس، كبد و عضله در ديابت نوع 2 ديده مي شود. هدف تحقيق حاضر بررسي اثر تمرينات بادي پامپ شدت بالا بر شاخص هاي مرتبط با ذخاير آهن و كنترل قند خون در زنان مبتلا به ديابت نوع 2 بود.روش بررسي در تحقيق نيمه تجربي حاضر 20 زن مبتلا به ديابت نوع 2 به روش تصادفي انتخاب شدند و به طور تصادفي به 2 گروه باديپامپ و كنترل تقسيم شدند. تمرينات بادي پامپ به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هر هفته و هر جلسه شامل 60 تا 90 دقيقه تمرين باشدت 75 تا 80 درصد ضربان قلب ذخيره بود. قبل و پس از دوره مداخله خون گيري به صورت ناشتا انجام شد. براي تجزيه و تحليل آمارياز آزمون هاي تي مستقل و وابسته در سطح معناداري 05 / P≤0 استفاده شد.يافته ها نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه تمرينات بادي پامپ موجب كاهش معناداري هموگلوبين گليكوزيله ( 001 / P 0 )، مقاومت بهانسولين ( 001 / P 0 )، آهن سرمي ( 041 / P=0 ) و فريتين ( 019 / P=0 ) نسبت به گروه كنترل شد.نتيجه گيري باتوجه به نتايج مي توان گفت كه احتمالاً تمرينات بادي پامپ با تعديل ذخاير آهن و فريتين موجب كاهش آهن اضافي دربافت هاي پانكراس، كبد و عضلات و درنتيجه كاهش مقاومت به انسولين شده است كه نتيجه آن كنترل گليسميك در زنان مبتلا به ديابت نوع 2 مي باشد.