مدل سازي ژئومكانيكي براي شناسايي مشكلات يكپارچگي چاه

يكپارچگي چاه يك ضرورت جهت مجزا كردن چاه از ورود سيال سازندهاي مجاور است و ازبين رفتن اين يكپارچگي در طول عمر چاه، موجب بروز مشكلاتي از قبيل نشت سيال سازند هاي مجاور، آسيب به تجهيزات، فوران چاه، صدمات به نيروي انساني و آسيب به محيط زيست مي شود و در صورت عدم رفع مشكل شاهد مسدود شدن چاه و از بين رفتن سرمايه خواهيم بود. از بين رفتن اين يكپارچگي عوامل متعددي از جمله عمليات ناقص مسدود كننده، آسيب و تغيير شكل سيستم نگهداري، اتصال ضعيف ناشي از كيك گل، شكستگي هاي ايجاد شده در مسدود كننده و سازند و وجود كانال در سيمان دارد. كاربرد ژئومكانيك در صنعت نفت و گاز به صورت چشمگيري درحال توسعه است، تعيين خواص ژئومكانيكي سنگ از قبيل پايداري چاه و سيستم نگهداري و شبيه سازي كوپل جريان سيال، از موارد مختلف استفاده از مدل ژئومكانيكي در طول توسعه يك ميدان هيدروكربني مي باشد؛ نشست مخزن و ايجاد تنش هاي برشي و كششي در سطوح مشترك بين مسدود كننده و سيستم نگهداري و همچنين سازند و مسدود كننده ،تغييرات فشار منفذي، تنش هاي مكانيكي ناشي از تزريق يا توليد مي تواند در نزديكي چاه منجر به تغيير تنش هاي موجود شود كه اين امر از بين رفتن يكپارچگي چاه را به دنبال خواهد داشت. در اين مطالعه سعي براين بود كه مدل سازي ژئومكانيكي با نگرش توامان هيدرومكانيك براي چاه‌هاي يكي از ميادين غرب ايران با استفاده از روش اجزا محدود صورت پذيرد و با توجه به اين مدل، يكپارچگي چاه در مرحله توليد چاه مورد بررسي قرار گيرد.