ارزيابي عملكرد صنعت پوشاك با رويكرد صادراتي با استفاده از مدل‌سازي ساختاري تفسيري (ISM)

صنعت پوشاك يكي از صنايع مهم و رو به رشد در كشور است كه جا دارد علاوه بر بازار داخلي در بازارهاي صادراتي نيز رشد پيدا كند. همچنين ارزيابي عملكرد يك ابزار حياتي براي دستيابي به بهبودهاي اساسي در صنعت بوده و در مديريت منابع سازماني حائز اهميت است. بر اين اساس پژوهش حاضر درصدد است تا ضمن يافتن عوامل مهم و تأثيرگذار در صنعت پوشاك، ارتباط بين اين عوامل و ارجحيت آن‌ها نسبت به هم را مشخص نمايد. براي اين كار ابتدا 35 عامل توسط مرور ادبيات استخراج شد و با استفاده از پرسشنامه و نظرسنجي از خبرگان، اين عوامل پالايش شد و براساس روش فريدمن 16 عامل به‌عنوان عوامل اصلي شناسايي گرديد. سپس به‌وسيله‌ي روش ISM روابط علي و معلولي و ميزان اهميت عوامل معين شد. در پايان با استفاده از تحليل MICMAC قدرت نفوذ و وابستگي عوامل مشخص گرديد. مدل ISM نشان داد كه عوامل كيفيت طراحي ، برنامه‌ريزي و آموزش كاربردي در جهت افزايش صادرات بيش‌ترين تأثيرگذاري را دارند و به‌مانند زيربنا براي مدل عمل مي‌كنند و همچنين عوامل معرفي محصول جديد ، ارتقاي برند ، افزايش سطح سفارشي‌سازي ، بازاريابي ، حضور مؤثر در بازارهاي بين‌المللي و تأمين مالي در بالاترين سطح مدل قرار گرفته‌اند و از عوامل ديگر تأثير مي‌پذيرند. تحليل MICMAC نشان داد كه كيفيت طراحي ، كيفيت انطباق ، برنامه‌ريزي و آموزش كاربردي در جهت افزايش صادرات ؛ داراي قدرت نفوذ بالا و وابستگي كم هستند؛ در نتيجه اين عوامل، در صنعت پوشاك با رويكرد صادراتي محرك و برانگيزنده به شمار مي‌روند و بايد در اولويت سازمان قرار گيرند.