نقش مديريت كلان داده در بهبود تصميم‌گيري سازمان‌هاي بانكي (مورد مطالعه بانك سپه)

در سالهاي اخير، اندازه داده‌ها در جهان به طور چشم‌گيري به صورت نمايي به چندين برابر افزايش پيدا كرده است. بانك‌ها نيز در فرايندهاي خود مقادير زيادي داده ايجاد و گاه هزينه‌هاي گزافي براي جمع‌آوري و نگهداري آن‌ها صرف مي‌كنند. برخي از كارشناسان صنعت بانكي رشد هفت برابري حجم موجود داده‌ها را تا سال ۲۰۲۰ برآورد مي‌كنند. امروزه فناوري كلان‌داده به ‌عنوان راه‌حلي براي بهره‌برداري و استفاده اين حجم از اطلاعات مطرح است. اما بررسي و پردازش داده‌هاي بزرگ و نيز بررسي اثربخشي به كارگيري آن در حوزه بانكداري به عنوان يك چالش تلقي مي‌گردد. از اين رو، در اين تحقيق به بررسي نقش مديريت كلان داده در بهبود تصميم گيري سازمان هاي بانكي (مطالعه موردي بانك سپه) پرداخته شد. بدين منظور جامعه آماري اين تحقيق شامل 130 نفر از كليه كارشناسان بخش اداره فناوري اطلاعات بانك سپه ميباشد كه به دليل محدوديت جامعه آماري نمونه‌گيري صورت نگرفت. پرسشنامه‌هاي استاندارد مديريت كلان داده 20 گويه‌اي، پرسشنامه توانمندسازي بهبود تصميم‌گيري 22 گويه‌اي و پرسشنامه كيفيت تصميم‌گيري10 گويه‌اي با استناد بر تحقيقات شميم و همكاران (2019)، بعد از بومي‌سازي مبناي تحقيق قرار گرفت. نتايج توصيفي و استنباطي داده‌هاي پژوهش با استفاده از نرم‌افزار 19SPSS وPLS ، مورد بررسي و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق، حاكي از آن بوده است كه فرهنگ سازماني با ضريب 0.446 بيشترين رابطه مثبت و معناداري را بر توانمندسازي دارد. همچنين توانمندسازي رابطه مثبت و معنادار با ضريب 0.645 با اثربخشي تصميم گيري و ضريب 0.884 با كارايي تصميم‌گيري دارد.