تأثير خلق ارزش مشترك بر توسعه خدمات جديد: نقش ميانجي هماهنگي درون ‌سازماني و تعديلگري تجربه فناوري

جهاني سازي و فرايندهاي فناوري پرسرعت، از طريق فناوري اطلاعات، سازمان‌هاي خدماتي در بخش‌هاي خصوصي و عمومي را براي رقابت در خدمت‌رساني جديد تحت‌فشار مضاعف قرار داده است. در اقتصادهاي توسعه يافته بخش خدمات مسئول بيشترين رشد اشتغال و ارزش‌افزوده است. درنتيجه مطالعات گسترده تر در زمينه توسعه خدمات جديد و عوامل تأثيرگذار بر آن مهم تر از پيش جلوه مي‌كند. از سويي ديگر خلق مشترك ارزش، مفهومي جديد در كسب‌وكار، بازاريابي و نوآوري سازمان‌ها محسوب مي‌شود كه باهدف ايجاد مزيت رقابتي براي حفظ بقاي سازمان‌ها، موردتوجه قرارگرفته است. خلق مشترك ارزش درواقع فرايند ايجاد ارزش از طريق تعاملات سازمان‌ها با ساير سازمان‌ها، كاركنان، مشتريان و ديگر شركا در بازار است و امروزه مورد توجه مديران سازمان‌هاي خدماتي ازجمله در صنعت بانكداري و بيمه كه از اركان محوري اقتصاد كشورها محسوب مي شوند، قرارگرفته است. پژوهش حاضر به دنبال ارائه مدلي باهدف بررسي تأثير خلق مشترك ارزش به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم بر توسعه خدمات جديد، بررسي تأثير هماهنگي درون ‌سازماني به‌عنوان عامل ميانجي بين دو متغير خلق مشترك ارزش و توسعه خدمات جديد و همچنين متغير تجربه فناوري به‌عنوان تعديل‌كننده هماهنگي درون‌سازماني در 41 شعبه از شعب مركزي بانك‌ها و بيمه هاي شهرستان بروجرد انجام گرفته است. اين تحقيق از نوع كاربردي با استراتژي پيمايشي مي‌باشد. داده‌ها از طريق پرسشنامه جمع‌آوري‌شده و همچنين از روش معادلات ساختاري به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها استفاده‌شده است. نتايج به‌دست‌آمده حاكي از آن است كه خلق مشترك ارزش هم به شكل مستقيم و هم غيرمستقيم تأثير مثبت و معناداري بر توسعه خدمات جديد دارد همچنين نقش ميانجي گري هماهنگي درون‌سازماني و تعديلگري تجربه فناوري نيز تأييد شد.