بررسي تأثير مسئوليت اجتماعي مقاصد بر پاسخ‌هاي احساسي و رفتاري گردشگران شهري موردمطالعه: شهر تهران

توسعه گردشگري در مقاصد به همراه اثرات مثبت اقتصادي، پيامدهاي زيست‌محيطي منفي را نيز به ارمغان آورده است. متناسب با اين چالش بسياري از مديران مقاصد گردشگري بر مديريت رفتارهاي گردشگران تمركز نموده‌اند. بر اين اساس با توجه به نياز به مقابله با چالش‌هاي مورداشاره، يا حداقل كاهش اثرات نامطلوب و تداوم جذب گردشگران، اقدامات حوزه مسئوليت اجتماعي به‌عنوان يكي از مؤثرترين راه‌حل‌ها براي سازمان‌هاي مديريت حوزه گردشگري شناخته مي‌شود. در اين تحقيق تلاش شد تأثير مسئوليت اجتماعي مقاصد بر پاسخ‌هاي احساسي و رفتاري گردشگران شهري شهر تهران موردبررسي قرار گيرد. مطالعه حاضر ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر روش توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري اين تحقيق گردشگران ورودي به شهر تهران بود. در جهت تعيين حجم نمونه با توجه به تعداد متغيرهاي مشاهده‌پذير حجم نمونه 384 نفر برآورد گرديد. روايي ابزار تحقيق با استفاده از مدل تحليل عاملي تأييدي و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ محاسبه‌شده است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و SMART PLS با روش آمار توصيفي و مدل‌سازي معادلات ساختاري انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه مسئوليت اجتماعي مقاصد تأثير مثبت و معني‌داري بر پاسخ‌هاي احساسي و رفتاري گردشگران شهري (رضايت، اعتماد، وفاداري) داشته است. همچنين يافته‌ها حاكي از تأثير مثبت و معني‌داري رضايت و اعتماد بر وفاداري گردشگران بود. از بين متغيرهاي موردتحقيق مسئوليت اجتماعي با مقدار ضريب مسير 0/584 بيشترين تأثير بر متغير اعتماد داشت به‌گونه‌اي كه متغير مسئوليت اجتماعي قادر بود 34 درصد از واريانس متغير اعتماد را تبيين نمايد.