ارزيابي عوامل موثر بر توسعه گردشگري نمونه موردي: شهر بجنورد

رونق گردشگري در هر منطقه تابع شرايط و ويژگي‌هاي آن منطقه مي‌باشد بنابراين شناسايي عوامل موثر بر توسعه گردشگري هر منطقه نخستين گام براي توسعه گردشگري آنجا است. پژوهش حاضر سعي دارد، به ارزيابي عوامل تأثيرگذار بر توسعه گردشگري شهر بجنورد با توجه به بستر طبيعي و انساني منطقه بپردازد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و جزو تحقيقات توصيفي - تحليلي مي‌باشد. جامعه آماري در پژوهش حاضر دو گروه بودند، گروه اول شامل ميزبانان و متوليان واحدهاي گردشگري كه بعد از شناسايي و تعيين مهمترين اماكن و جاذبه‌هاي گردشگري شهرستان بجنورد كه 75 مورد بودند در مجموع 300 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند و گروه دوم شامل كارشناسان مرتبط با امور گردشگري كه در مجموع 50 نفر به عنوان نمونه آماري براي اين گروه انتخاب شدند. يافته‌هاي تحقيق نشان داد در ميان عوامل موثر بر توسعه گردشگري از نظر متوليان، از بين 4 شاخص اصلي، يشترين ميانگين مربوط به شاخص زيست‌محيطي با ميانگين 4.1 و كمترين ميانگين مربوط به شاخص اجتماعي - فرهنگي با ميانگين 3.08 بوده است. همچنين از نظر كارشناسان، در ميان عوامل موثر بر توسعه گردشگري، بيشترين ميانگين مربوط به عوامل زيرساختي با 3.8 و كمترين ميانگين مربوط به عوامل اجتماعي - فرهنگي و برابر 3.1 بدست آمده است. نتايج نهايي بدست آمده در پژوهش حاضر مشخص شد، عوامل كليدي اســتراتژيك حاصــل از پژوهش حاضــر مي-تواند در كانون توجه مديران و برنامه‌ريزان در بجنورد قرارگرفته، امكاني مناسب براي توسعه پايدار منطقه بر پايه گردشگري پديد آورده، موجب دستيابي منطقه به موقعيت مطلوب در زمينه گردشگري در عرصه داخلي و حتي بين‌المللي و تبديل خراسان شمالي و شهرستان بجنورد به يك مقصد گردشگري بين‌المللي پايدار و رقابتي شوند كه، موجب شكوفايي اقتصادي گرديده و در نهايت منجر به اشتغال‌زايي، بهره‌وري صنايع محلي،افزايش توان اقتصادي شهرستان و به تبع آن افزايش درآمد سازمانهاي اداره كننده منطقه گردد.