بررسي عوامل مؤثر بر وفاداري گردشگران به مقاصد گردشگري شهري مطالعه موردي: شهر خوي

وفاداري به مقصد گردشگري يكي از چالش‌هاي كليدي در توسعه گردشگري است. درواقع رضايتمندي گردشگر كه يكي از شروط لازم براي موفقيت صنعت گردشگري است؛ در صورتي منافع بلندمدت ايجاد مي كند كه زمينه‌ساز وفاداري گردشگران باشد. ازاين‌رو پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل مؤثر بر وفاداري گردشگران به مقاصد گردشگري شهري با استفاده از رويكرد مدل ساختاري تفسيري تدوين شد. اين پژوهش از نظر نتيجه، جزء تحقيقات كاربردي قلمداد مي‌گردد؛ زيرا به دنبال طراحي مدل تحليل تفسيري ساختاري عوامل مؤثر بر وفاداري گردشگران به مقاصد گردشگري مي‌باشد. از لحاظ هدف انجام اين تحقيق جزء تحقيقات كاربردي است. در واقع رويكرد پژوهشي اين مطالعه به لحاظ منطق گردآوري داده‌ها از نوع استقراء - قياسي است. جامعه آماري، اساتيد دانشگاهي و خبرگان حوزه موضوع موردنظر بود كه به روش نمونه گيري هدف‌مند 20 نفر از اساتيد دانشگاه‌ها و متخصصين عرصه پژوهش به‌منظور انجام پژوهش انتخاب شده‌اند. نتايج حاصل از پياده‌سازي مدل ISM نشان داد كه مدل موردنظر دربرگيرنده پنج سطح است. تأثيرگذارترين، سطح پنجم مي باشد. سطح پنجم داراي بيشترين عامل بود كه در برگيرنده عوامل كيفيت رفتار جامعه ميزبان، ارزش هاي فرهنگي و آداب‌ورسوم، تنوع جاذبه هاي گردشگري و كيفيت خدمات را شامل مي شود. همچنين نتايج حاصل از پياده‌سازي مدل ميك مك نشان داد كه از بين عوامل مورد بررسي 4 عامل در خوشه محرك، 4 عامل در خوشه پيوندي و 2 عامل در خوشه وابسته قرار گرفتند.