شناسايي و تحليل پيشران‌هاي اجتماعي حاكم بر سياست‌گذاري توسعه گردشگري شهرهاي ايران در افق 1404 با رويكرد آينده‌پژوهي

برنامه‌ريزي براي توسعه گردشگري، به عوامل و شرايط گوناگوني وابسته است كه به‌شرط به‌كارگيري نظام‌مند و ساختاري آنها، مي‌توان به اين مهم دست‌يافت. اين موضوع نشان از اهميت آينده‌پژوهي و ضرورت تدوين چشم‌اندازهاي آينده در فرايند توسعه گردشگري و در اين ميان پيشران‌هاي اجتماعي دارد. بدين منظور در پژوهش حاضر سعي بر آن است كه پيشران‌هاي اجتماعي كليدي مؤثر بر توسعه گردشگري در افق 1404 شناسايي و تحليل شوند. در نوشتار پيش رو ابتدا با تكنيك دلفي، 17 عامل اوليه استخراج شده، سپس با استفاده از روش دلفي مديران، ماتريس اثرات متقاطع مؤلفه‌ها تشكيل شد. در مرحله بعد، تحليل ماتريس با نرم‌افزار ميك‌مك انجام شد. نتايج حاصل از پراكندگي متغيرها در محور تأثيرگذاري و تأثيرپذيري عوامل در نرم‌افزار ميك مك، بيانگر پايداري سيستم در توسعه گردشگري است و بر همين اساس، يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه از بين پيشران‌هاي شناسايي شده پيشران‌هاي سياست‌هاي فرهنگي و اجتماعي حاكميت مبني بر حجاب اجباري گردشگران خارجي و برخي محدوديت در آزادي‌هاي اجتماعي همچون ممنوعيت مصرف مشروبات الكي ، تقويت دانش ساكنين مناطق داراي جاذبه گردشگري نسبت به پتانسيل‌هاي گردشگري منطقه، توسعه بازي­هاي بومي محلي، تصوير ذهني مقصد گردشگري، تقويت نهادهاي محلي در جهت سرمايه‌گذاري در گردشگري، آگاهي‌بخشي جامعه محلي در مورد نحوه برخورد با گردشگران، افزايش فرهنگ گردشگرپذيري، پيوستگي ميان اجزاي زنجيره گردشگري، امكانات و تسهيلات اقامتي، ترتيب اثر دادن نظرات بوميان در جلسات هم‌انديشي مردم و مسئولين در رسانه­ها به‌عنوان پيشران‌هاي كليدي شناسايي شدند.