بازنمايي خشونت نمادين عليه زنان در سينماي اصغر فرهادي: مطالعه‌اي در نظريه بي‌ادبي كلامي كالپپر

خشونت نمادين مفهومي است كه توسط پير بورديو مطرح شد و به شكلي از خشونت كه غيرفيزيكي، برآمده از هنجارهاي جامعه، آرام و پنهان بود، اشاره داشت. يكي از حوزه‌هاي مهم در خصوص اعمال خشونت نمادين، مسئله زنان است. زنان در جامعه امروز و به ويژه در قشر متوسط از قربانيان اصلي خشونت نمادين محسوب مي‌شوند. با توجه به اهميت هنر سينما در بازنمايي جامعه، اين هنر تبديل به بستري مناسب براي ارائه تحليل‌هاي جامعه‌شناسي شده است. سه اثر اصغر فرهادي، سينماگر شاخص ايراني، «درباره الي»، «جدايي نادر از سيمين» و «فروشنده» با تمركز بر زندگي قشر متوسط و توجه ويژه بر امر زنان، قابليت ارائه تحليلي جامعه‌شناختي را فراهم آورده‌اند. اين پژوهش با توجه به اهميت مسئله خشونت نمادين عليه زنان، به بررسي گفتمان شخصيت‌هاي اين سه اثر پرداخته تا وجود و نحوه بازنمايي اين شكل از خشونت را مورد تحليل قرار دهد. براي رسيدن به اين هدف، نظريه بي‌ادبي كلامي جاناتان كالپپر كه بر اساس هنجارهاي اجتماعي تعريف مي‌شود به عنوان روش تحقيق انتخاب شده است. در نهايت اين پژوهش ثابت مي‌كند كه زنان قشر متوسط در سينماي اصغر فرهادي با استفاده از مضاميني چون دروغ، طلاق، تجاوز و مالكيت مردانه مورد خشونت نمادين واقع مي‌شوند.