مروري بر تكنيك‌هاي طرحواره‌درماني گروهي

هدف پژوهش حاضر ارائۀ مجموعه اي از تكنيك هاي طرحواره درماني گروهي بود. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و به لحاظ نحوه ي گردآوري يافته هاي كيفي بود. همچنين با استفاده از شيوه هاي مطالعه ي مروري انجام شد. براي جست وجوي منابع از پايگاه هاي اطلاعاتي مركز اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي، پايگاه پژوهشگاه علوم و فناوري ايران، بانك مقالات سلامت، پرتال جامع علوم انساني، وب آو ستينس گوگل اسكولار و پاب مد استفاده شد. پس از جست و جوي كليدواژه ها، جامعه ي آماري اين مطالعه، 94 مقاله و همچنين 7 كتاب معتبر حاوي تكنيك هاي طرحواره درماني گروهي بود كه در بازه زماني سال هاي 2012-2021 منتشر شدند. در مجموع 13 مقاله و 5 كتاب، معيار هاي مشخص شده براي ورود به تحليل را داشتند. نتايج نشان دهنده ي 21 تكنيك از مقالات و 54 تكنيك از كتاب ها بود. در حالي كه بيشترين فراواني در تكنيك هاي مستخرج از مقالات در تكنيك هاي شناختي به دست آمد، در ميان تكنيك هاي مستخرج از تاب ها، بيشترين فراواني به تكنيك هاي تجربي مربوط بود. بررسي مقالات داخلي در اين مطالعه حاكي از توجه كمتر به تكنيك هاي تجربي بود. از آنجا كه تكنيك هاي تجربي نقش سازنده اي در تحقق اهداف درماني ايفا مي كنند، كاربست تكنيك هاي تجربي مي تواند گام موثري در درمان باشد؛ بنابراين توجه و به كار گيري بيشتر تكنيك هاي تجربي در مداخلات طرحواره درماني گروهي پيشنهاد مي شود.