رابطۀ استحقاق روان‌شناختي و جهت‌گيري مذهبي بيروني با رضايت زندگي دانشجويان: نقش واسطه‌اي سلامت هيجاني و جهت‌گيري مذهبي دروني

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطۀ استحقاق روان‌شناختي و جهت‌گيري مذهبي بيروني با رضايت زندگي دانشجويان و نقش واسطه‌اي سلامت ‌هيجاني و جهت‌گيري مذهبي دروني انجام گرفت. روش پژوهش حاضر، از نوع بنيادي (توصيفي-همبستگي) بود. جامعۀ پژوهش، دانشجويان دختر (482) و پسر (268) مؤسسۀ آموزش عالي رحمان رامسر در سال تحصيلي 1399-1398 با جمعيت تقريبي 750 نفر بودند كه درمجموع با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي، 264 نفر (185 دختر و 79 پسر) براي نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقياس چندبعدي رضايت دانشجويان (MSLSS)، مقياس استحقاق ‌روان‌شناختي (PES)، بهزيستي و سلامت‌ هيجاني ادينبورگ-وارويك (WEMWBS) و آزمون جهت‌گيري مذهبي (ROS) بود. روش تحليل آماري، تحليل مسير (ليزرل 8.7 و SPSS18) بود. يافته‌ها نشان مي‌دهد استحقاق روان‌شناختي با سلامت هيجاني رابطۀ مثبت، مستقيم و معنا‌دار (r=0.33) دارد. استحقاق ‌روان‌شناختي با ميانجي‌گري سلامت ‌هيجاني ارتباط مثبت، غيرمستقيم و معنا‌دار با رضايت از زندگي دارد. سلامت ‌هيجاني با رضايت از زندگي رابطۀ مثبت، مستقيم و معنا‌دار (r=0.36) دارد. جهت‌گيري بيروني مذهب با رضايت از زندگي رابطۀ منفي، مستقيم و معنا‌دار (r=-0.17) و جهت‌گيري دروني مذهب با رضايت از زندگي رابطۀ مثبت، مستقيم و معنا‌دار (r=0.36) نشان مي‌دهد. جهت‌گيري بيروني مذهب با جهت‌گيري دروني رابطۀ مثبت، مستقيم و معنا‌دار (r=0.42) دارد. جهت‌گيري بيروني مذهب با رضايت از زندگي با توجه به نقش ميانجي جهت‌گيري دروني مذهب، رابطۀ مثبت، غيرمستقيم و معنا‌دار (r=0.34) دارد. نتيجه‌گيري مي‌شود استحقاق ‌روان‌شناختي به‌عنوان سبك مقابلۀ كارآمد از طريق سلامت ‌هيجاني به بهبود رضايت از زندگي دانشجويان منجر مي‌شود و اگر پيامد انجام تشريفات ديني، باور و ايمان به خدا و همياري و همفكري با آحاد جامعه باشد، رضايت از زندگي را در پي ‌دارد. پيشنهاد مي‌شود كارگاه‌هاي مهارت‌هاي زندگي و جهت‌گيري مذهبي ويژۀ دانشجويان با هدف بهبود بهزيستي ‌روان‌شناختي برگزار شوند.