اثربخشي روش درمان شمارش پيش‌رونده بر نشانه‌هاي استرس پس آسيبي بيماران جراحي باي‌پس عروق كرونر

هدف بررسي اثربخشي مداخله شمارش پيش‌رونده بر نشانه‌هاي PTSD شامل اجتناب، افكار مزاحم و برانگيختگي، كه براساس تحقيقات در بيماران CABG وجود دارد، بود. اين مطالعه به لحاظ هدف كاربردي و به روش شبه آزمايشي (پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل و پيگيري) انجام گرفت. جامعه آماري بيماراني بودند كه در سال 1399 و 1400، چهار الي شش هفته بعد از عمل جراحي باي‌پس عروق كرونر به كلينيك بازتواني مركز قلب تهران ارجاع شده بودند. از كساني كه در مقياس تأثير حوادث تجديد نظر شده (IES-R) نمره ۲۴ و بالاتر به دست آوردند، ۲۴ نفر (10 زن و 14 مرد) به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده مقياس تأثير حوادث تجديد نظر شده (IES-R) بود. براي بررسي اثر مداخله از آزمون واريانس دو طرفه مختلط در نرم‌افزار SPSS-26 استفاده شد. مداخله شمارش پيش‌رونده به لحاظ آماري باعث كاهش معنادار ميزان نشانه‌هاي اجتنابي در گروه مداخله شد. اين روش تفاوت معنادار در ميزان افكار مزاحم و برانگيختگي ايجاد نكرد (α=0/05). مداخله شمارش پيش‌رونده در كاهش نشانه‌هاي اجتنابي در بيماران CABG مؤثر است و انجام آن توصيه مي‌شود. ميزان افكار مزاحم و برانگيختگي در دوره پيگيري به ميزان فراواني به كمك اين مقادير در مقطع پيش‌آزمون تعيين مي‌شود. در نتيجه غربالگري بيماران از اين حيث پيشنهاد مي‌شود.