بررسي تأثير تيپ هاي شخصيتي بر قانون‌گريزي ترافيكي (مطالعه موردي شهرستان كامياران)

قانون گريزي همواره يكي از علل بروز مشكلات، معضلات وحوادث ترافيكي در همه جوامع است كه بسته به بافت فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي وجغرافياي آن‌ها ميزان و نوع متفاوتي دارد. اهميت اين موضوع محققان را بر اين داشته كه در چند دهه قبل تحقيقات مختلفي بر اين عوامل انجام دهند. هدف اين رساله بررسي تأثير پنج عامل بزرگ شخصيتي بر قانون‌گريزي ترافيكي رانندگان شهرستان كامياران بود. تعداد نمونه‌ها شامل 200 نفر از رانندگان زن و مرد باسابقه رانندگي بود، براي ارزيابي اينكه كدام ‌يك از پنج عامل بزرگ شخصيتي (برونگرايي، روان رنجور خويي، دين‌داري، وظيفه‌شناسي، گشودگي) در هنگام رانندگي تخلفات بيشتري انجام مي‌دهند و همچنين براي بررسي اينكه كدام شخصيت‌ها در رانندگي رفتار پرخطرتري از خود نشان مي‌دهند. همچنين شامل نمونه ديگري از پرسش‌نامه عوامل مؤثر بر تصادفات بود براي بررسي تأثير عوامل مختلف بر تصادفات و پي بردن به اينكه كدام ‌يك از عوامل بيشترين تأثير را در بروز تصادفات دارند. نمونه‌گيري‌ها به روش نمونه‌گيري در دسترس انجام شدند، براي تشخيص تيپ‌هاي شخصيتي از پرسش‌نامه نئو فرم كوتاه استفاده شد، همچنين براي تشخيص رفتار پرخطر و قانون‌گريزي از يك پرسش‌نامه كه در تحقيق‌هاي پيشين روايي آن بررسي‌شده بود استفاده شد و براي ارزيابي عوامل مؤثر بر تصادفات جاده‌اي از يك پرسش‌نامه استفاده شد كه روايي اين پرسش‌نامه نيز در تحقيقات ديگري بررسي‌شده بود. در نهايت نتايج به اين صورت خلاصه مي‌شوند: ويژگي‌هاي شخصيتي صفات دلپذير بودن، باوجدان بودن و برون‌گرايي تأثير معناداري بر رفتارهاي پرخطر دارند.