انتخاب روش حفاري بهينه تونل تك در خاك (مطالعه موردي: خط 3 قطار شهري اصفهان)

امروزه با پيشرفت فناوري، سهولت نسبي در حفاري و ساخت و سازهاي زيرزميني، توجه بسياري از كشورها به احداث فضاي زير زميني معطوف شده است. نياز به سيستم حمل و نقل زيرزميني در اكثر شهرهاي بزرگ جهان به ويژه براي جاهايي كه با مشكل ترافيك مواجه هستند، كاملا محسوس است. اين سيستم نيازمند يك سازه تونل است كه در مناطق شهري عمدتا در زمين هاي سست و در بخش هاي سطحي احداث مي شود و تاثير آن مي‌تواند تا سطح زمين گسترش يابد. انتخاب بهترين روش براي حفاري اين تونل‌ها تابعي از خصوصيات خاك، مقطع و موقيعت تونل است كه بايد به بررسي آنها با توجه به منطقه حفاري پرداخته شود. در اين تحقيق موارد ذكر شده براي خط 3 متروي اصفهان در منطقه ايستگاه كشاورزي كه قرار است به روش NATM حفاري گردد جهت يافتن بهينه‌ترين حالت حفاري بررسي شده است. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه انتخاب الكوي روش حفاري مي‌تواند اثرات مهمي بر روي نشست، تغيير شكل مقطع تونل و جابجايي افقي در سطح زمين داشته باشد. بر اساس نتايج بدست آمده، تاثير شرايط بارگذاري، هندسه استقرار، الگوي حفاري، آرايش متفاوت سازه‌هاي سطحي، مقدار سربار، ابعاد صفحه اعمال سربار بر روي رفتار تونل بررسي شده است.