ارتباط بين شاخص‌هاي عملكرد كبدي و فاكتورهاي خطر كارديو متابوليك با محيط دور گردن و شاخص شكل بدني A در مبتلايان به ديابت نوع 2 در مراكز آموزشي- درماني دانشگاه علوم پزشكي آبادان در سال 1400

سابقه و هدف: محيط دور گردن و شاخص شكل بدني A از شاخص‌هاي آنتروپومتريك و نشانگر چاقي احشايي هستند و مي‌توانند شروع بيماري ديابت نوع 2 را پيش بيني نمايند. هدف اين مطالعه، بررسي ارتباط بين شاخص‌هاي بيوشيميايي عملكرد كبدي و فاكتورهاي خطر متابوليك قلبي با شاخص‌هاي تن‌سنجي ذكر شده در مبتلايان به ديابت نوع 2 بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه روي 297 زن و مرد بالاي 19 سال مبتلا به ديابت نوع ۲ در مراكز آموزشي- درماني دانشگاه علوم پزشكي آبادان انجام شد. محيط دور گردن با مترنواري و شاخص شكل بدني A با فرمول رياضي به دست آمدند. قبلاً 5 سي‌سي نمونه خون بيماران براي سنجش فاكتورهاي بيوشيميايي شامل پروفايل قندي، ليپيدي و سطح سرمي آنزيم‌هاي كبدي با استفاده از روش آنزيمي گرفته شده بود و ما از نتايج تست‌هاي آزمايشگاهي بيماران استفاده كرديم. يافته‌ها‌: ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه دور گردن ارتباط مستقيم و معني‌داري با سطوح قند خون ناشتا (0.332=r و p 0.001)، تري گليسريد (0.159=r و 0.006=p)، و كلسترول تام (0.203=r و p 0.001) دارد. در افراد با شاخص توده بدني طبيعي، دور گردن ارتباط مستقيم و معني‌داري تنها با قند خون ناشتا (0.45=r و p 0.001) داشت. در كل مبتلايان به ديابت نوع 2، ارتباط مستقيم و معني‌داري بين شاخص شكل بدني A و سطح آسپارتات ترانس آميناز سرم مشاهده شد (0.129=r و 0.026=p). در افراد چاق، شاخص شكل بدني A ارتباط مستقيم و معني‌داري تنها با هموگلوبين A1C (r=0.28 و P=0.009) داشت. نتيجه گيري: يافته ها نشان داد كه محيط دور گردن و شاخص شكل بدني A پيش‌بيني‌كنندۀ خطرات كارديومتابوليك و كبدي در بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 هستند.