مروري بر استفاده از چارچوب‏هاي آلي- فلزي به‌عنوان فوتوكاتاليست براي احياي دي‌اكسيدكربن

در حال حاضر، ورود و انتشار بي‌رويۀ دي اكسيدكربن حاصل از احتراق سوخت‌هاي فسيلي به جو يكي از بزرگ‌ترين نگراني‌ها دربارۀ آينده است. در اين راستا، توسعۀ انرژي هاي پاك مبتني بر نور خورشيد يكي از راه‌كارهاي مناسب براي تأمين انرژي در آينده است. فرايند احياي فوتوكاتاليستي دي اكسيدكربن روشي نسبتاً نوين است كه علاوه بر جمع‌آوري و ذخيره ‏سازي انرژي خورشيد در مواد با ارزش افزوده، از راه مصرف دي‏ اكسيد‏كربن اثرات منفي گازهاي گلخانه اي را نيز كاهش مي دهد. تاكنون نيمه رساناهاي مختلفي به‌عنوان فوتوكاتاليست در فرايند مذكور استفاده شده اند. چارچوب‏هاي آلي- فلزي با ويژگي هاي يگانه‌اي مانند ساختار نواري و الكتروني، قابليت تنظيم ميزان جذب نور و جذب بالاي دي اكسيدكربن، بسيار مورد توجه‏ اند. در اين مطالعه جنبه هاي مختلف اين مواد و راه هاي بهبود عملكرد آن‏ها مانند استفاده از حساس كننده هاي نوري، تركيب با نيمه‌رساناهاي متداول، استفاده از كاتاليست‌هاي مولكولي و عامل دار كردن با گروه هاي آميني براي جذب بالاتر دي اكسيدكربن بررسي شده است.